ويژگي‏ هاي هيدروليكي خاك‏ هايي با درجات متفاوت آبگريزي

آبگريزي خاك باعث افزايش مقاومت آن به مرطوب شدن مي‏گردد. بسياري از خصوصيات‏ خاك از جمله ويژگي‏هاي فيزيكي و هيدروليكي آن خاك تحت تأثير آبگريزي قرار دارند. هدف از اين پژوهش، مقايسه برخي ويژگي‏هاي هيدروليكي خاك‏هايي با آبگريزي متفاوت بوده. بدين منظور يك نمونه خاك آهكي با بافت‏ لوم سيلتي رسي از اراضي دانشگاه شهركرد تهيه و به‌وسيله‏ افزودن لجن فاضلاب شهري با نسبت‏هاي 0/100، 50/50 و80/20  (گرم لجن فاضلاب به گرم خاك) تيمار‏ها به‌ ترتيب با سه درجه بدون آبگريزي (S0)، آبگريزي كم (S50) و آبگريزي زياد (S80) انتخاب و تهيه شدند. آبگريزي خاك به روش مدت زمان نفوذ قطره آب به خاك اندازه‏گيري گرديد. رطوبت وزني  تيمارهاي آبگريز شده در مكش‏هاي ماتريك 0، 5، 10، 50، 100، 300، 500،، 1000، 1500، 3000، 10000 و 15000 سانتي‏متر با دستگاه صفحات فشاري و جعبه شني تعيين شد. پارامترهاي مدل ون گنوختن شامل درصد رطوبت اشباع (θs)، درصد رطوبت باقي‌مانده (θr)، عكس نقطه ورود هوا (α) و پارامترهاي شكل (n و m) با استفاده از نرم افزار RETC و حل معكوس تعيين گرديد. نتايج نشان داد با افزايش نسبت لجن فاضلاب، آبگريزي خاك در تيمارهاي S50 و S80  به ترتيب 61 و 25 برابر گرديد. همچنين با آبگريز شدن خاك روند تغيير رطوبت در برابر مكش خاك متفاوت گرديد به‌صورتي كه منحني رطوبتي خاك با آبگريزي زياد به منحني رطوبتي دوكوهانه (Biomodal) تغيير يافت. مطابق نتايج پارامترهاي رابطه ون گنوختن تحت تأثير آبگريزي خاك قرار گرفتند و با افزايش درجه آبگريزي پارامترهاي m و  αكاهش و پارامترهاي θs و n افزايش يافتند. همچنين، هدايت هيدروليكي اشباع تحت تأثير تيمارها كاهش (%46/20-33/80) يافت و مقدار آن از 2/19 سانتي‏متر بر ساعت در تيمار S0 به 1/18 سانتي‏متر بر ساعت در تيمار S80 رسيد.