ارزيابي تأثير افزايش راندمان آبياري و افزايش سطح زيركشت بر ميزان آب برگشتي و ذخاير آب زيرزميني با استفاده از مدل SWAT

تداوم افزايش ميزان تقاضا در كشورهاي خشك و نيمه خشك باعث افزايش شكاف ميان عرضه و تقاضاي آب در آينده خواهد شد. بنابراين در اين نواحي به‌ويژه در بخش كشاورزي نياز ضروري به مديريت منابع آب، مديريت تقاضا و تخصيص براي دوري جستن از موقعيت‌هاي بحراني وجود دارد. هدف از اين مطالعه ارزيابي اثرات افزايش راندمان آبياري همراه با توسعه سطح زير كشت بر ميزان آب برگشتي و ذخاير آب زيرزميني با استفاده از مدل SWAT مي‌باشد. مدل SWAT  يك مدل مفهومينيمه‌توزيعي در مقياس حوضه‌اي است كه داراي بازده محاسباتي بالا است. پس از انجام شبيه‌سازي حوضه مورد مطالعه طي دوره 2005 تا 2014 در شرايط موجود و انجام واسنجي و صحت‌سنجي خروجي‌هاي مدل، دو سناريوي افزايش راندمان آبياري بدون افزايش سطح زير كشت و افزايش راندمان آبياري همراه با افزايش سطح زير كشت به مدل معرفي شد. نتايج نشان داد، با افزايش راندمان آبياري، ميزان آب مصرفي در توليد محصولات كشاورزي از 330 ميليون مترمكعب در سال در سناريوي پايه به 186 ميليون متر مكعب در سال كاهش يافت. همچنين حجم آب برگشتي به حوضه از 133 ميليون متر مكعب در سال در سناريوي پايه به 22/0 و 96/1 ميليون متر مكعب در سال به ترتيب در سناريوي افزايش راندمان آبياري بدون افزايش سطح زيركشت و افزايش راندمان آبياري همراه با افزايش سطح زيركشت، كاهش يافت. نسبت مقدار تغذيه آبخوان از آب برگشتي در شرايط پايه 6/29 درصد است كه با افزايش راندمان آبياري به صفر مي‌رسد.