بررسي آزمايشگاهي و ارزيابي نتايج شبيه سازي عددي و حل تحليلي معادله ي جابجايي پراكندگي كلاسيك براي آلودگي هاي واكنش ناپذير

ضريب پراكندگي طولي از ديدگاه امنيت عمومي و سلامت بشر يكي از پارامترهاي مهم براي پيش بيني و توصيف انتقال آلودگي در رودخانه ها و آب هاي كم عمق مي باشد. با انجام آزمايش هاي ماده ردياب در يك كانال آزمايشگاهي با شيب طولي (0.001 و 0.007) و پنج دبي (7.5، 15.5,11.5، 20.5 و 25.5) ليتر بر ثانيه منحني هاي رخنه اندازه گيري شده با منحني هاي رخنه حل تحليلي معادله كلاسيك و شبيه سازي شده توسط مدل عددي OTIS مقايسه شدند. بررسي نتايج نشان داد كه معادله ي كلاسيك در پيش بيني شاخه پايين رونده منحني رخنه‌ در شرايط رودخانه هاي بستر شني همراه با خطا بوده و لذا بكارگيري اين معادله براي پيش بيني دقيق آلودگي در رودخانه هاي داراي نواحي ذخيره توصيه نمي شود ضريب پراكندگي محاسباتي با فاصله گرفتن از محل تزريق افزايش يافت. ضريب پراكندگي براي آزمايش هاي اين تحقيق در محدوده 0.0073 و 0.18 مترمربع بر ثانيه بدست آمد. همچنين نتايج محاسبات پارامترهاي زمان عبور از منحني‌هاي رخنه آزمايشگاهي حاكي از برقراري رابطه نمايي بين آنها و فاصله از محل تزريق بود. در نهايت با استفاده از مشخصات هندسي، هيدروليكي و منحني هاي رخنه اندازه گيري شده و كاربرد روش پاي باكينگهام رابطه جديدي جهت پيش بيني ضريب پراكندگي طولي توسعه يافت. خطاي نسبي و جذر ميانگين مربع خطاي نرمال شده براي رابطه‌ي ارايه شده به ترتيب برابر 24% و 1.37بدست آمد.