ارزيابي سيستم كلاسيك ثابت با آبپاش متحرك و مدل‌سازي تلفات تبخير و باد بردگي در آبپاش مدل ADF 25 ͦ در منطقه مغان

مديريت و استفاده بهينه از هر سيستمي نيازمند دانستن شرايط كاري سيستم بوده و استفاده بهينه با ارزيابي نحوه عملكرد آن سيستم ميسر مي‌گردد. از آنجا كه نواحي مختلف ايران داراي آب‌وهواي خشك و نيمه‌خشك مي‌باشد، به دست آوردن ميزان واقعي تلفات تبخير و باد بردگي و همچنين استفاده بهينه از آب، از اهميت بالايي برخوردار مي‌باشد. هدف از اين تحقيق ارزيابي سيستم آبياري كلاسيك ثابت با آبپاش متحرك و اندازه‌گيري تلفات تبخير و بادبردگي در منطقه و ارائه مدلي بهينه با استفاده از رگرسيون چند متغيره در منطقه موردمطالعه مي‌باشد. اين تحقيق در استان اردبيل و در بخش پنج كشت و صنعت مغان، در سرعت‌هاي باد 03،36 و بيش از 6 متر بر ثانيه در سه تكرار انجام شد. نتايج نشان‌داد، راندمان سيستم در سرعت باد 0 تا 3 و 3 تا 6 و 6 متر بر ثانيه به بالا به ترتيب برابر 82 و 66 و 43 درصد بوده و عوامل موثردر تلفات تبخير و باد بردگي، شامل سرعت باد، درجه حرارت، رطوبت نسبي، قطر نازل و كمبود فشار بخار اشباع مي‌باشد. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده در آبپاش مدل ADF 25  عامل باد بيش‌ترين تأثير و كمبود فشار بخار اشباع كمترين تأثير را بر تلفات تبخير و باد بردگي داشته است. همچنين معادله تلفات تبخير و باد بردگي با شرايط جوي منطقه طبق رابطه به‌دست آمد، كه بهترين برازش را با مقدار اندازه‌گيري‌شده نشان داد. و اختلاف ميانگين مقادير مدل شده و مشاهداتي در سطح اعتماد يك درصد معني‌دار نگرديد. همچنين ميزان تلفات تبخير و باد بردگي اندازه‌گيري شده بين 6 تا 34 درصد و مدل‌سازي شده بين 11 تا 35 درصد متغير بود.