بررسي مديريت‌هاي مختلف تلفيق آب شور و غيرشور بر عملكرد سورگوم علوفه‌اي و توزيع شوري در نيمرخ خاك

آب هاي شور و لب شور جزء آب هاي نامتعارف اند. در حال حاضر، به چندين روش براي استفاده از آب شور در آبياري ها توجه مي شود.در دهه‌‌هاي اخير، استفاده از آب‌هاي نامتعارف در حوزه‌ي كشاورزي، بعنوان يكي از الگوهاي برتر مديريتي مورد توجه قرار گرفته است. يكي از آب‌هاي نامتعارف، آب‌هاي شور و لب شور مي‌باشد. در حال حاضر چندين روش جهت استفاده از آب شور در آبياري‌ها مورد توجه است. در پژوهش حاضر هدف، مقايسه‌ روش‌هاي موجود و ارائه‌ي راهكاري نو در چگونگي تلفيق آب شور و غير شور مي‌باشد. گياه سورگوم علوفه‌اي رقم اسپيدفيد در قالب طرح بلوك كاملا تصادفي با شش تيمار و در هر تيمار سه تكرار، در شرايط مزرعه‌اي كشت گرديد. تيمارها شامل تيمار شاهد (آب شيرين)، تيمار يك دوم شور، يك در ميان زماني، يك در ميان مكاني، مخلوط و تيمار شاهد شور مي‌باشد. در هر كدام از اين تيمارها، نيمي از آب مورد نياز آبياري، با آب شور و نيمي ديگر با آب شيرين تامين ‌گرديد. آبياري‌ها بوسيلهي تانكر و حجم آب ورودي توسط كنتور اندازه‌گيري شد. پس از برداشت محصول برخي صفات فيزيولوژيكي و زراعي گياه اندازه گيري و توسط آزمون دانكن در سطح معني‌داري 5 درصد مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. همچنين جهت بررسي تعديل املاح در نيمرخ خاك در هريك از تيمارها، قبل و بعد از اعمال تيمارها تا عمق يك ‌متري، پنج نمونه خاك با فواصل 20 سانتي‌متري با آگر برداشت و جهت تعيين شوري به آزمايشگاه منتقل گرديد. نتايج نشان داد پس از تيمار شاهد، بهترين عملكرد هم از نظر شاخص‌هاي زراعي و هم از نظر تعديل نمك، مربوط به تيمار يك در ميان مكاني است. و در يك ارزيابي كلي پس از تيمار شاهد، به ترتيب تيمارهاي يك در ميان مكاني، يك دوم شور، يك در ميان زماني و تيمار مخلوط، بعنوان برترين روش‌هاي تلفيقي در حوزه‌ي استفاده از آب شور و غيرشور معرفي شد.