تاثير تنش خشكي در مراحل مختلف رشد بر عملكرد و راندمان مصرف آب ذرت

بحران كمبود آب به عنوان عامل اصلي محدوديت زراعت در فصل رشد گياه مطرح مي باشد. براي گياهان مختلف شناخت زمان‌هاي حساس براي حصول به حداكثر عملكرد و مقدار آب آبياري ضروري است. لذا به منظور بررسي تاثير تنش خشكي در مراحل مختلف رشد بر عملكرد ذرت، تحقيقي به مدت سه سال (1388، 1389 و 1390) در استان مازندران صورت گرفت. آزمايش در چهار تكرار به صورت بلوك هاي كامل تصادفي و با نه تيمار انجام شد. تيمارهاي آبياري بر اساس 30، 60 و 90 درصد تخليه رطوبت قبل و بعد از گلدهي ذرت اعمال شد. مقدار آب آبياري به روش وزني و با هدف رساندن رطوبت خاك تا حد ظرفيت زراعي تعيين شد. نتايج حاصل از مقايسه ميانگين مركب سه ساله نشان داد بيشترين مقدار عملكرد (13400 كيلوگرم در هكتار)، بهره وري مصرف آب (3 كيلوگرم بر مترمكعب) و بهره وري مصرف آب آبياري (4.25 كيلوگرم بر مترمكعب) مربوط به تيمار 30 درصد تخليه رطوبت قبل و 30 درصد بعد از گلدهي بود. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه افزايش تنش قبل از گلدهي بر عملكرد محصول و بهره وري مصرف آب گياه ذرت بسيار تاثير گذار بوده است. به طوري كه افزايش تنش قبل از گلدهي باعث كاهش شديدتر عملكرد و بهره وري مصرف آب ذرت شد.