بررسي عملكرد كاملينا تحت رژيم‌هاي مختلف شوري آب در شرايط گلخانه

يكي از مشكلات مناطق عمده كشور ما، شوري آب وخاك مي‌باشد. كمبود منابع آبي سبب شده است تا استفاده از آب هاي شور در كشاورزي و آبياري فضاي سبز و مصارف ديگر، به عنوان يكي از اهداف اصلي در نظر گرفته شود. به منظور مطالعه اثرات تنش شوري بر عملكرد دانه، روغن و پروتئين چهار لاين گياه كاملينا، آزمايشي در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه رازي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1396 اجرا شد. فاكتورها شامل 4 لاين (80، 115 ، 130 ،131) كاملينا و 5 سطح شوري (0.6، 3، 6، 9 و 12 دسي زيمنس بر متر) و يك نمونه شاهد ديم بود. نتايج نشان داد كه با افزايش شوري، عملكرد دانه و اجزاي آن بطور معني داري كاهش يافت، اما ميان لاين هاي مختلف گياه كاملينا تفاوت زيادي وجود نداشت. همچنين نتايج بدست آمده نشان داد كه ميزان عملكرد محصول در حالت ديم از ميزان عملكرد در شوري 9 دسي زيمنس بر متر كمتر بوده اما از ميزان عملكرد محصول در شوري 12 دسي زيمنس بر متر بيشتر مي باشد . اين نكته بيان گر اين موضوع مي باشد كه در جاهايي كه ميانگين شوري آب آبياري بيشتر از 9 دسي زيمنس مي باشد كشت محصول به صورت ديم نسبت به آب شور اقتصادي تر است.