بررسي اثر تاريخ كاشت و سامانه آبياري بر برخي ويژگي هاي زراعي برنج در گنبد كاووس

با هدف ارزيابي كارايي سامانه آبياري زيرسطحي به روش كپسول‌هاي رسي متخلخل در تامين نياز آبي برنج در دو تاريخ كشت مختلف آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب بلوك‌هاي كاملا تصادفي در سه تكرار و با دو تيمار آبياري (غرقابي و زير‌سطحي) در دو فاز زماني كشت (تاريخ كشت اول: 1خرداد و تاريخ كاشت دوم: 1تيرماه) در سال 1395 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه گنبدكاووس اجرا شد. صفات ارتفاع بوته، طول خوشه اصلي، جرم دانه پر، جرم هزاردانه، جرم خوشه اصلي، جرم كل خوشه‌ها و عملكرد دانه، ميزان مصرف آب و كارايي مصرف آب بررسي شد. نتايج نشان داد تيمار آبياري غرقاب نسبت به آبياري زيرسطحي در هر دو تاريخ كاشت افزايش عملكرد معني‌داري نداشت. صرفه جويي آب مصرفي به روش زيرسطحي در مقايسه با روش غرقابي در تاريخ كاشت اول و دوم به ترتيب30 و 39.5 درصد بود. همچنين نتايج نشان داد اختلاف معني‌داري بين عملكرد دانه در فاز زماني كاشت وجود داشت. عملكرد دانه در تاريخ كاشت دوم (3212 كيلوگرم بر هكتار) نسبت به تاريخ كاشت اول (4463 كيلوگرم بر هكتار) با 28 درصد كاهش همراه بود. نتيجه كلي آن كه به كمك تكنيك تامين رطوبت نزديك به اشباع خاك مي‌توان به كشب برنج بدون كاهش عملكرد مبادرت كرد.