برآورد تبخيرتعرق واقعي با استفاده از تصاوير سنجنده OLI و الگوريتم سبال (مطالعه موردي: دشت ناز-ساري)

تعيين تبخيرتعرق كه يكي از بخش‌هاي اصلي چرخه هيدرولوژي مي‌باشد. در مواردي همچون برنامه‌ريزي آبياري، بيلان آب، طراحي و مديريت سامانه‌هاي آبياري و پيش‌بيني عملكرد محصول ضروري است. سنجش از دور بر خلاف روش‌هاي رايج نقطه‌اي، تبخيرتعرق را در مقياس‌هاي مختلف مكاني برآورد مي‌كند. بنابراين هدف از اين پژوهش برآورد تبخيرتعرق واقعي در منطقه دشت ناز ساري با استفاده از تصاوير سنجنده OLI و به‌كارگيري الگوريتم تراز انرژي سطح خشكي (سبال) است. براي ارزيابي يافته‌ها، تبخيرتعرق برآورد شده از الگوريتم سبال با روش مرجع پنمن مانتيث فائو مقايسه شد. همبستگي نيرومند و معني‌داري ميان اين دو روش (0/93 =R^2) ديده شد. خطاي كم برآورد الگوريتم سبال در مقايسه با روش مرجع (1/14 =RMSE) و كمي تفاضل مطلق بين مدل سبال و روش پنمن مانتيث فائو (0/96 =MAE) بيان‌گر اين است كه ميان داده‌هاي برآوردي از روش الگوريتم سبال و روش پنمن مانتيث فائو همخواني خوبي وجود دارد. از اين رو، اين پژوهش نشان داد كه تصاوير سنجنده OLI و الگوريتم سبال توانايي اين را دارند تا مقدار تبخيرتعرق واقعي را در منطقه دشت ناز ساري به خوبي برآورد كند.