ارايه يك الگوريتم فراگير براي بهينه سازي محدوده ي استخراج زيرزميني

هدف از بهينه‌سازي اقتصادي محدوده‌ استخراج زيرزميني، يافتن محدوده‌اي با بيشترين ارزش اقتصادي است كه در آن، تمام محدوديت‌هاي فني و هندسي روش استخراج مورد استفاده لحاظ شده باشد. اگرچه بيش از چهار دهه از ارايه اولين الگوريتم بهينه‌سازي محدوده استخراج زيرزميني مي‌گذرد ولي روند گسترش اين الگوريتم‌ها در مقايسه با الگوريتم‌هاي مشابه براي كاربرد در معادن روباز به دليل تعدد روش‌هاي استخراج زيرزميني و پيچيدگي مدل‌سازي اقتصادي بسيار كند بوده است. در اين مقاله يك الگوريتم فراگير سه بعدي به نام MLOA ارايه شده است. اين الگوريتم مانند الگوريتم گوما، بر روي مدل‌هاي بلوكي با ارزش متغير اجرا مي‌شود و توانايي تعيين تعداد، ارتفاع و جانمايي بهينه طبقات استخراجي را دارد. اگرچه روند تعيين طبقات محتمل در اين الگوريتم مشابه با الگوريتم گوما است ولي روش تعيين ارزش اقتصادي بلوك‌ها در اين دو الگوريتم كاملا متفاوت از يكديگر است. در الگوريتم MLOA، از يك الگوريتم جزءگراي جستجو محور به نام SOA براي تعيين محدوده بهينه‌ كارگاه‌هاي استخراج زيرزميني در هر طبقه استخراجي استفاده مي‌شود. در الگوريتم SOA، محدوديت‌هاي هندسي و فني مانند حداقل و حداكثر ابعاد كارگاه استخراج و حداقل عرض پايه‌هاي جانبي در نظر گرفته شده است و با كاربرد آن مي‌توان ابعاد و موقعيت بهينه‌ كارگاه‌هاي استخراج را در درون يك طبقه استخراجي تعيين كرد. براي اعتبارسنجي، نتايج حاصل از كاربرد الگوريتم SOA بر روي مدل‌هاي بلوكي اقتصادي فرضي، با نتايج حاصل از الگوريتم‌هاي مشابه و داراي منطق رياضي مقايسه شده است. نتايج حاصل، نشان ‌دهنده توانايي الگوريتم SOA در تعيين محدوده بهينه‌ كارگاه‌هاي استخراج زيرزميني است.