ارزيابي ريسك هاي محيط زيستي كارخانه زغالشويي البرز شرقي با استفاده از روش تحليل تاكسونومي

معدنكاري و صنايع وابسته به مواد معدني در ارتباط نزديك و مستقيم با محيط زيست قرار دارند. تاثيرات محيط زيستي اين صنايع بايد به نوعي كنترل و مديريت شوند كه كمترين اثرات منفي (ريسك) را بر روي محيط زيست داشته باشند. مطالعات ارزيابي ريسك محيط زيستي، گامي مناسب براي شناسايي، تجزيه و تحليل و رتبه‌بندي عوامل مخاطره‌آميز است كه در نتيجه كاهش و كنترل ريسك‌هاي بالقوه در راستاي حفظ محيط زيست را در پي دارد. در اين تحقيق ضمن شناسايي ريسك‌هاي محيط زيستي ناشي از كارخانه زغالشويي البرز شرقي در قالب هفده عامل ريسكي، به بررسي تاثير آن‌ها در دوازده مولفه محيط زيستي پرداخته شده است. براي اين منظور ابتدا مجموعه‌اي از معيارها براي ارزيابي ريسك‌ها پيشنهاد شد. در ادامه با استفاده از روش تحليل تاكسونومي به عنوان يكي از مهمترين روش‌هاي تصميم‌گيري چند شاخصه، ارزيابي ريسك‌ها انجام شده است و ريسك‌هاي هفده‌گانه در هر كدام از دوازده مولفه محيط زيستي تحت تاثير رتبه‌بندي شدند. بر اساس برخي از نتايج به‌دست آمده، ريسك‌هاي وضعيت رويت محدوده صنعتي ، روش دفع مواد باطله و نوع تشكيلات زمين‌شناسي منطقه به ترتيب در هر كدام از مولفه‌هاي كاربري منطقه ، مسايل اجتماعي و آب‌هاي سطحي رتبه اول را به خود اختصاص داده و به عنوان بحراني‌ترين ريسك‌ها معرفي شدند. بنابراين با توجه به عدم امكان ارايه پاسخ همزمان به كليه ريسك‌ها مي‌توان بر مبناي رتبه‌بندي به‌دست آمده براي آن‌ها در هر مولفه، تمهيدات لازم را به‌كار گرفت و به منظور كاهش زيان ناشي از آن‌ها برنامه‌ريزي لازم را به عمل آورد.