بررسي خواص مخزني با استفاده از دسته‌بندي و تحليل رخساره‌هاي لرزه‌اي و كاربرد آن در يكي از ميادين خليج فارس

تحليل رخساره‌هاي لرزه‌اي يك تكنيك قوي براي استخراج اطلاعات چينه‌شناسي و خواص مخزني از داده‌هاي لرزه‌اي است. اين تكنيك به عنوان ابزار مفيدي در مراحل مختلف اكتشاف، توليد و توسعه‌ ميادين هيدروكربني مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اين تحليل، با استفاده از چندين نشانگر لرزه‌اي ايجاد شده در بازه‌ مورد نظر، نمونه‌هاي زماني مربوط به بازتاب‌هاي لرزه‌اي در گروه‌هاي مشابهي دسته‌بندي مي‌شود. در اين تحقيق از دو رويكرد بدون‌ناظر و باناظر در دسته‌بندي رخساره‌هاي لرزه‌اي استفاده شده است. رويكرد بدون‌ناظر فقط مبتني بر ساختار داخلي داده‌ها است و از هيچ‌گونه داده‌هاي چاه و اطلاعات زمين‌شناسي استفاده نمي‌كند. براي نرمال‌سازي داده‌هاي ورودي به اين شبكه و نيز كاهش هر چه بيشتر تاثير نوفه در پيوند بين بردارهاي متعلق به گروه‌هاي جداگانه‌ داده‌ها، از تحليل مولفه‌ اصلي بر روي مجموعه بردارهاي ورودي استفاده مي‌شود. در رويكرد باناظر، با استفاده از داده‌هاي نگاره‌هاي تخلخل و اشباع آب موثر چاه، عمل نظارت بر دسته‌بندي انجام مي‌شود. نتايج حاصل از دو روش دسته‌بندي، همخواني بالا و با داده‌هاي پتروفيزيكي چاه‌ها نيز سازگاري خوبي دارند. استفاده از چاه‌هاي شاخص براي نظارت بر روي دسته‌بندي‌ها، علاوه بر تخمين خواص پتروفيزيكي مورد نظر در فضاي بين چاه‌ها، دسته‌بندي بدون‌ناظر را در بازه‌ مخزن به خوبي تاييد مي‌كند كه اين امر باعث اطمينان بالايي براي استفاده از دسته‌بندي بدون‌ناظر مي‌شود. در نتيجه، توليد نقشه‌هاي رخساره‌اي بدون‌ناظر در افق‌هاي مختلف زماني، امكان تفسير تغييرات خواص مرتبط با هر رخساره را فراهم مي‌سازد. تغييرات خواص مخزني مرتبط با هر رخساره در نقشه‌ رخساره‌اي با سه كلاس، از بالا به كف ناحيه‌ مخزني مورد مطالعه، با تغييرات خواص پتروفيزيكي مورد بررسي همخواني بالايي دارند.