استفاده از طراحي آزمايش ها براي بررسي قابليت ليچينگ مس موجود در تخته مدارهاي چاپي در محيط سولفاته

توليد ضايعات الكترونيكي با پيشرفت تكنولوژي رو به افزايش است. اين پسماندها حاوي فلزات با ارزش از قبيل طلا، نقره و پلاتين علاوه بر فلزات پايه از قبيل مس، سرب، نيكل، آهن و روي­ اند، بنابراين بازيابي فلزات با ارزش و پايه از جنبه اقتصادي و زيست ­محيطي مهم است. فلزات پايه از قبيل مس و روي در فرآيند سيانوراسيون، مصرف يون سيانيد را افزايش مي­ دهند كه اين امر باعث افزايش هزينه فرآيند سيانوراسيون خواهد شد به همين منظور در اين تحقيق سعي شده است قبل از فرآيند سيانوراسيون، انحلال فلزات پايه به­ وسيله اسيد سولفوريك و پراكسيد هيدروژن به عنوان عوامل ليچينگ و اكسيد­كننده به ترتيب، مورد بررسي قرار گيرد. در اين راستا از طراحي آزمايش به روش فاكتوريل كسري براي بررسي و بهينه ­سازي پارامترهاي تاثيرگذار در ليچينگ شامل: غلظت اسيد سولفوريك، نسبت اسيد به اكسيد­كننده، دما، زمان و درصد جامد پالپ استفاده شد. مدل رياضي ارايه شده به ­وسيله نرم افزار براي بازيابي ليچ مس داراي ضريب همبستگي بالا (99/6 درصد) است، همچنين نتايج نشان دادند كه افزايش غلظت اسيد سولفوريك و كاهش نسبت اسيد به اكسيد­كننده و درصد جامد پالپ باعث افزايش بازيابي ليچينگ مس مي­­ شود و بيشترين تاثير را در بازيابي دارند. افزايش دما و زمان كمترين تاثير را در بازيابي مس داشتند و تاثير آن­ ها منفي بود. در نهايت بيشترين بازيابي ليچينگ مس به ميزان 97/1 درصد تحت شرايط بهينه دما 50 درجه سانتي ­گراد، زمان 4 ساعت و 35 دقيقه، درصد جامد پالپ 5 درصد، غلظت اسيد سولفوريك 4 مولار و نسبت اسيد به اكسيد­كننده 4 به دست آمد.