نقش كاربرد همزمان كنترل الكتروشيميايي پتانسيل اكسايش و كاهش و مواد افزودني بر بازيابي ليچينگ اتمسفري كالكوپيريت

از جمله مشكلات فرآيند ليچينگ در محيط سولفاته به عنوان يك محيط معمول براي ليچينگ كالكوپيريت، بازيابي و نرخ انحلال پايين فرآيند به دلايل مختلف است. در اين مقاله، عوامل و پارامترهاي مختلفي مانند كنترل پتانسيل محلول، اثر مواد افزودني سيليس و اكسيد روي، سرعت همزني پالپ و در نهايت اثر دما بر فرآيند ليچينگ كالكوپيريت در محيط سولفاته بررسي شده است. براي اعتباربخشي به نتايج به دست آمده در شرايط مختلف، سطح كالكوپيريت پس از ليچينگ، با روش SEMEDS آناليز سطحي شد. شرايط ثابت آزمايش‌ها شامل غلظت سولفوريك اسيد 4.0 مول بر ليتر و غلظت آهن 11.0 مول بر ليتر بوده است. بر اساس نتايج به دست آمده، تنظيم پتانسيل در محدوده 430410 ميلي‌ولت (پلاتين نقره/كلريد نقره) نسبت به حالت ليچينگ بدون اعمال پتانسيل، منجر به افزايش بازيابي كالكوپيريت از 2.15 به 24 درصد در مدت زمان 24 ساعت شد. علاوه بر اين، در اين پتانسيل، حضور 20 گرم بر ليتر ماده افزودني سيليس در پالپ به واسطه حذف لايه مقاوم از سطح كالكوپيريت مطابق تصاوير SEM با دو مكانيزم سايش و برخورد، باعث افزايش بازيابي فرآيند ليچينگ تا حدود 31 درصد شد. نتايج همچنين نشان داد كه اكسيد روي به دليل تشكيل يك لايه رسوب سفيد رنگ بر سطح كالكوپيريت، كاهش بازيابي كالكوپيريت را به همراه داشته است. در شرايط بهينه پارامترهايي مانند محدوده پتانسيل محلول 430410 ميلي‌ولت، مقدار سيليس 20 گرم بر ليتر، سرعت همزني 850 دور بر دقيقه و دماي 90 درجه سانتي‌گراد، بازيابي كالكوپيريت به حدود 52 درصد (90.51 درصد) افزايش يافت.