عنوان مقاله :
مقايسه دو روش آواي دعا و ذكر بر اميد به زندگي بيماران بستري در بخش سي سيو بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي استان گلستان سال1393
عنوان به زبان ديگر :
Compare two methods of pray and mentioning on life expectancy i patients hospitilization in CCU Ward Social Security Golestan Hospitals in 1393
پديد آورندگان :
حجتي،حميد دانشگاه آزاد اسلامي - علي‌آباد كتول , حكمتي پور، نفيسه دانشگاه آزاد اسلامي - علي‌آباد كتول
كليدواژه :
دعا , اميد به زندگي , ذكر , دعا
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: اميد به عنوان يك عامل پيچيده چند بعدي و بالقوه قدرتمند در بهبود و سازگاري محسوب مي‌شود كه از نظر فيزيولوژي و عاطفي به بيمار كمك مي‌كند تا بتوانند بحران‌هاي بيماري را تحمل نمايند. دعا و ذكر به عنوان دو روش جداگانه در مراقبت‌هاي معنوي محسوب مي‌شوند. اين مطالعه با هدف مقايسه دو روش آواي دعا با ذكر بر اضطراب مرگ بيماران بستري در بخش سي سيو انجام گرفت. روش كار: اين مطالعه تجربي در سه گروه آواي دعا (30 نفر)، ذكر (30 نفر) و گروه كنترل (30 نفر) انجام شد. در دو گروه آواي دعا و ذكر مداخله انجام شد. سپس هر سه گروه با هم مقايسه شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد اميد به زندگي اشنايدر بود كه نتايج اماري توسط آزمون اناليزواريانس تجزيه و تحليل شد. نتايج: آزمون آماري بين سه گروه بيشترين اختلاف معني‌داري را نشان داد كه كمترين ميزان اضطراب مرگ در گروه ذكر مشاهده شد(05/0>P). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد استفاده از تجارب معنوي در كنار روش‌هاي درماني ديگر اثرات خوبي را در پي خواهد داشت. مي‌توان به عنوان يك درمان كمكي در كنار درمان‌هاي ديگر استفاده نمود و با توجه به دستورالعمل‌هاي مراقبت‌هاي تسكيني در درمان‌هاي مذهبي، مراقبت‌هاي معنوي را به عنوان يك راهنما قائل شد.
چكيده لاتين :
Introduction & Aim: Hope is a complex, multi-dimensional and powerful potential for improvement and consistency helps the patient's physiological and emotional condition to withstand crisis Prayer and mentioning as two separate methods of spiritual care. This study was designed to com pare two methods of of prayer and mentioning on life epectancy in patients hospitilization in CCU Ward Social Security Golestan Hospitals in 1393. Method: experimental study was performed on prayer groups (n=30), mentioning (n=30) and control group (n=30). Intervention was performed in Prayer and mentioning group, Then each three group were compared. The questionnaire was Synder Life Expectancy Scale. results were analyzed statistically by SPSS16. Results: Statistical analysis showed a significant difference between three groups, the most great life expectancy was found in the mentioning group (P<0.05). Conclusion: It seems that the spiritual experience along with other therapies will have a good effect. Can be used as an adjunct therapy along with other treatments and palliative care, according to the guidelines in the treatment of religious and spiritual care to be defined as a guide.
