تجزيه دي‌آلل براي عملكرد علوفه خشك بين برخي ارقام يونجه

هدف از اين مطالعه، ايجاد هيبريد هاي جمعيتي با تلاقي دادن پنج رقم يونجه از نواحي جغرافيايي مختلف (قره يونجه، همداني و محلي اصفهان از ايران، الچي از تركيه و اردوباد از آذربايجان) و بررسي ميزان تركيب‎پذيري بين آنها، با استفاده از تجزيه دي آلل بود. يك دي آلل يك‌طرفه در ميان ارقام مورد نظر در سال 1391 اجرا شد. براي به دست آوردن نسل F1 براي هر تلاقي دوتايي، 10 گياه به طور تصادفي از هر رقم انتخاب گرديد. واكنش‌هاي هتروتيك، با ارزيابي عملكرد گياهان حاصل از كاشت بذرهاي ارقام و 10 هيبريد حاصل از دي آلل يك‌طرفه آنها طي دو سال (1393 و 1394) با سه چين در هر سال تعيين شد. تغييرات عملكرد علوفه در ميان تلاقي ها عمدتاً به اثرات تركيب پذيري عمومي (GCA) نسبت داده شد. به‎هر حال اثرات تركيب پذيري خصوصي (SCA) نيز معني دار بود. دامنه هتروزيس نسبت به ميانگين والدين (MPH) از 7.1% در هيبريد الچي × همداني تا 9.9% در هيبريد قره يونجه × محلي اصفهان و هتروزيس والد برتر (HPH) از 3.4% در هيبريد الچي × همداني تا  16.7% در هيبريد قره يونجه × محلي اصفهان بود. رقم الچي مي تواند به‎عنوان عضوي از يك گروه هتروتيك بالقوه براي ارقام سازگار با منطقه (قره يونجه و همداني) در نظر گرفته شود.