بررسي وضعيت منابع و مصارف آب در ايران و راهكارهاي بهبود وضعيت

در سال‌هاي اخير به‌علت برداشت و مصرف بي‌رويه و عدم توازن ميان مصرف و منابع آب، كشور ايران به سمت كمبود شديد منابع آب تجديدپذير رفته است. لذا در اين شرايط تحليل وضعيت موجود و ارائه راهكارهاي مناسب از اولويت اصلي سياست‌گذاران محسوب مي‌شود. براي اين منظور با طراحي يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي، وضعيت مصرف منابع آب در بخش‌هاي خانگي، كشاورزي و صنعت مورد بررسي قرار گرفت. همچنين وجود و معلوم بودن وضعيت پايدار، به‌صورت پارامتريك عددي و با توجه به مقادير برآورد شده براي پارامترهاي اقتصادي ايران، بررسي شد. با توجه به نتايج حاصل از پژوهش، سرانه مصرف آب 1000 مترمكعب در سال است؛ در حالي كه ميزان منابع آب تجديدپذير سرانه در وضعيت پايدار بايد 1850 مترمكعب باشد، در حال حاضر سرانه منابع تجديدپذير برابر 1300 مترمكعب است. به‌عبارت ديگر با سرانه مصرف خانگي فعلي، سرانه منابع آب كمتر از حالت بهينه است. انتظار مي‌رود با اصلاح مصرف و ارائه راهكارهاي سياستي، در يك افق بلندمدت بتوان به تعادل پايدار دست يافت. همچنين بر اساس شبيه‌سازي صورت گرفته، از ميان سياست‌هاي مختلف، ايجاد محدوديت 8 ساله بر محصولات كشاورزي با مصرف زياد آب، مهم‌ترين سياست براي رسيدن به اين تعادل است.