پيش بيني تاثير توسعه حرفه اي كاركنان دانشگاه بر مسئوليت پذيري اجتماعي آنان (مورد مطالعه:دانشگاه اصفهان)

امروزه مسئوليت پذيري اجتماعي به مفهومي مهم در سطح جهان بدل شده است و نيروي انساني مسئوليت پذير يكي از منابع كمياب براي سازمان ها محسوب مي شود و بخش مهم و قابل بحث در زمينه ي جهاني شدن و رقابت پايدار است به طوري كه امروزه از آن به عنوان يك اولويت اصلي براي سازمان ها ياد مي كنند. هدف اين پژوهش بررسي تاثير توسعه حرفه اي كاركنان دانشگاه اصفهان بر مسئوليت پذيري اجتماعي آنان بوده است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ گردآوري داده ها توصيفي همبستگي است. جامعه آماري شامل تمام كاركنان ستادي دانشگاه اصفهان بود كه از اين جامعه آماري 292 نفر به عنوان نمونه به شكل تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. داده هاي لازم به وسيله پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه مسئوليت پذيري اجتماعي كارول) 0330 ( جمع آوري شد كه پايايي آن ها در 1 به دست آمد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و / 1 و 19 / اين پژوهش به ترتيب 10 رگرسيون گام به گام در نرم افزار Spss24 تحليل شد. يافته ها تاثير مولفه هاي توسعه حرفه اي )توسعه خود، هويت حرفه اي، گفت و گو و ارتباطات حرفه اي، دانش و مهارت حرفه اي و ظرفيت هاي ديجيتالي( بر مسئوليت پذيري اجتماعي را تاييد كرد. مولفه هويت حرفه اي بيشترين تاثير و مولفه ظرفيت هاي ديجيتال كمترين تاثير را بر مسئوليت پذيري اجتماعي داشتند. اين يافته ها نشان مي دهند، توجه به ابعاد توسعه ي حرفه اي در دانشگاه ها كاركردي مثبت بر مسئوليت پذيري اجتماعي كاركنان دارد.