بررسي تاثيرگذاري عوامل بيروني ( شغلي) و دروني (انساني) بر بهبود عملكرد كاركنان (مطالعه موردي: كاركنان عملياتي فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي اتكا)

در سال هاي اخير، با توجه به رشد روز افزون فناوري و دگرگوني هاي جهاني، نظرهاي مديريت غير نوين به سرعت در حال تحول است. اما هنوز هم توجه به مهارت هاي نيروي انساني از اهميت و جايگاه خاصي برخوردارست، زيرا كاركنان اثرگذاري بالاي بر سازمان ها دارند. بهترين فن براي ارتقاي عملكرد سازمان ها، افزايش عملكرد كاركنان شاغل در سازمان است. در اين راستا تحقيق حاضر در پي بررسي رابطه اي تاثيرگذاري عوامل بيروني و دروني بر عملكرد كاركنان است. جامعه آماري شامل تمام كاركنان فروشگاه هاي اتكاء در غرب شهر تهران كه از ميان آنها 349 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. ابزار اندازه گيري تحقيق، پرسشنامه اي محقق ساخته در مقياس ليكرت با بازه (15) است و براي تعيين روايي از نظرات خبرگان و كارشناسان در اين حوزه ، تعيين مقدار پايايي از آلفاي كرونباخ با استفاده از SPSS استفاده شده و مقدار آلفاي كرونباخ بيشتر از 0.82 محاسبه شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش رگرسيون خطي و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده و نتايج حاكي از آن است كه متغيرهاي اعتماد درك شده، عوامل تنش‌زا و نگرش‌هاي شغلي، بر بهبود عملكرد كاركنان، تاثير دارند. از سوي ديگر از ميان ابعاد تشكيل دهنده متغير تعهد سازماني، تنها بعد تعهد عاطفي بر بهبود عملكرد كاركنان تاثير مي‌گذارد. همچنين با توجه به آزمون انجام شده، تاثير تعديل گري متغيرهاي هوش هيجاني، عادلانه بودن پاداش‌ها و آموزش كاركنان تاييد نشد.