بررسي تأثير عدم امنيت شغلي بر ابعاد رفتار شهروند سازماني(مورد مطالعه: پايگاه نهم شكاري نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران)

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير عدم امنيت شغلي كمّي و كيفي بر ابعاد مختلف رفتار شهروندي سازماني انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي است كه داده‌هاي آن به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوري شده‌اند. جامعه‌ي آماري پژوهش، پرسنل نيروي هوايي پايگاه نهم شكاري شهيد عبدالكريمي بندرعباس است كه يك نمونه‌ 278 نفري از پرسنل، به‌صورت غيرتصادفي به روش سهميه‌اي انتخاب شدند. تجزيه‌ و تحليل داده‌ها به روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم‌افزارانجام شده است. يافته‌ها حاكي از آن است كه تأثيرگذاري عدم امنيت شغلي كمّي (آداب اجتماعي و نوع‌دوستي) بر ابعاد رفتار شهروند سازماني در سطح اطمينان 95% تأييد شد و همچنين تأثير گذاري عدم امنيت شغلي كيفي بر (آداب اجتماعي، جوانمردي، نوع‌دوستي، و وجدان كاري) رفتار شهروندي سازماني در سطح اطمينان 95% تأييد شد. از اين رو، پژوهش حاضر نشان داد كه ماهيت و ميزان تأثيرگذاري عدم امنيت شغلي كمّي و كيفي بر ابعاد مختلف رفتار شهروندي سازماني با يكديگر تفاوت دارند. بنابراين مديران منابع انساني در سازمان‌هاي نظامي كه پرسنل آنها ممكن است هر دو نوع عدم امنيت شغلي را تجربه كنند، بايد به اين تفاوت‌ها توجه داشته باشند.