مدل‌سازي خشكيدگي درختان بلوط ايراني تحت تأثير عوامل فيزيوگرافي در جنگل‌هاي دالاب ايلام

هدف از اين پژوهش، علاوه بر تأثير عوامل فيزيوگرافي شيب (سه كلاسه)، جهت (چهار جهت اصلي) و ارتفاع از سطح دريا (سه كلاسه) بر زوال درختان بلوط ايراني، مدل­سازي خشكيدگي درختان بلوط ايراني تحت تأثير عوامل فيزيوگرافي در جنگل­هاي دالاب ايلام بود. بدين منظور، محدوده­اي به مساحت 509 هكتار از جنگل­هاي دالاب ايلام انتخاب شد و تعداد 100 قطعه نمونه دايره­اي شكل (20 آري) به روش نمونه­برداري منظم تصادفي با ابعاد شبكه 250×200 متر برداشت شد. در داخل قطعات نمونه علاوه بر مشخصات فيزيوگرافي هر قطعه نمونه، درصد خشكيدگي درختان اندازه‌گيري شد. براي بررسي تأثير عوامل فيزيوگرافي بر خشكيدگي جنگل­ها از آزمون­هاي­ تجزيه واريانس و دانكن استفاده شد. براي مدل­سازي خشكيدگي درختان از رگرسيون لجستيك استفاده شد. براي ارزيابي مدل رگرسيون لجستيك از آزمون­هاي اوم­ني­بوس، لگاريتم­ درست­نمايي و ضريب تعيين پزودو استفاده شد. نتايج آزمون تجزيه واريانس نشان داد كه عوامل فيزيوگرافي تأثير معني­داري بر خشكيدگي درختان بلوط داشتند. همچنين نتايج نشان داد كه با افزايش شيب و ارتفاع از سطح دريا، مقدار خشكيدگي نيز افزايش مي­يابد و كمترين و بيشترين مقدار خشكيدگي به­ترتيب مربوط به جهت­هاي شرقي و جنوبي است.