بررسي اثرات مكمل ايزوفلاوون سويا بر روند التيام زخم جلدي متعاقب جراحي برداشت تخمدان در گربه

جراحي عقيم‌سازي در سگ و گربه از جراحي‌هاي رايج در دامپزشكي مي‌باشد كه مي‌تواند به دو روش برداشت هم‌زمان رحم و تخمدان (اواريوهيستركتومي) و برداشت تخمدان‌ها به تنهايي (اواريكتومي) انجام گيرد. ازآنجايي‌كه برخي رژيم‌هاي غذايي در گربه‌ها حاوي مقدار زيادي جنيستئين و دايدزين مي‌باشد، بررسي اثر ايزوفلاوون سويا كه حاوي مقادير فراواني از اين دو ماده هست، بر روند ترميم زخم در اين گونه از حيوانات ضروري است. در اين مطالعه از 10 گربه نژاد  DSHبا سن بالاي يك سال استفاده شد. اواريكتومي با رهيافت خط وسط صورت گرفت، و بعد از جراحي گربه‌ها به دو گروه پنج‌تايي شامل درمان (تيمار با ايزوفلاوون) و كنترل (دريافت كننده دارونما)تقسيم شدند. در گروه درمان، گربه ها روزانه 50 ميلي‌گرم ايزوفلاوون خوراكي دريافت كردند و در گروه كنترل از دارونما استفاده شد. در ادامه و در روزهاي 14 و 28 بعد از جراحي، از محل زخم جراحي براي بررسي آسيب شناسي نمونه برداري شد و فاكتورهاي ميزان تراكم كلاژن، ميزان شكل گيري عروق جديد و ميزان فيبروبلاست‌ها موردمطالعه قرار گرفت. در مشاهدات ريزبيني، تغييرات معني‌داري بين دو گروه درمان و كنترل از لحاظ ترميم موضع زخم در روز 14 مشاهده نگرديد(0.05≤p) اين تغييرات در روز 28 بين دو گروه درمان و كنترل، تفاوت‌معني‌دار  داشت(0.05 p). بنابر اين از آنجايي كه اين تركيب، سه شاخص مهم آسيب شناسي شامل ميزان فيبروپلازي، ميزان تشكيل عروق خوني جديدو ميزان تراكم، جهت‌گيري و بلوغ رشته‌هاي كلاژنرا در روند ترميم زخم تسريع مي كند، بيانگر نقش مثبت آن بر ترميم زخم پوست در گربه هاي اواريكتومي شده مي باشد.