بررسي بيان ژن TruMDR2 جدايه‌هاي تريكوفيتون روبروم در پاسخ به تربينافين و نانوتربينافين

تريكوفيتون روبروم از شايع‌ترين عوامل درماتوفيتوزيس است. افزايش بيان ژن TruMDR2 كه كدكننده پمپ‌هاي خروج دارو است، منجر به بروز مقاومت در تريكوفيتون روبروم نسبت به داروي تربينافين مي‌شود. ضرورت تحقيق بر روي عوامل ضد قارچي جديد كه مي‌توانند با كاهش بيان اين ژن باعث كاهش مقاومت در تريكوفيتون روبروم شوند انكارناپذير است. هدف از اين مطالعه بررسي بيان ژن TruMDR2 در سويه‌هاي تريكوفيتون روبروم نسبت به داروي تربينافين و نانوتربينافين بود. در اين مطالعه دو جدايه تريكوفيتون روبروم جدا شده از ضايعات اونيكومايكوزيس به روش فنوتايپينگ و ژنوتايپينگ شناسايي شدند  و حساست ضد قارچي تربينافين و نانو تربينافين تهيه شده به روش Broth microdilution  با توجه به دستورالعمل CLSI انجام شد. سپس تغييرات بيان ژن TruMDR2 در دو جدايه مشخص شده در غلظت sub MIC تربينافين و نانو تربينافين  مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد در جدايه‌ها در حضور غلظت‌هاي sub MIC تربينافين بيان ژن مورد بررسي222 / 16 و636/ 18 بود در حاليكه بيان ژن درحضور غلظت‌هاي sub MIC نانو تربينافين 7.913 و9.190 بود. با توجه به يافته‌هاي اين مطالعه، افزايش بيان ژن TruMDR2 در دوجدايه در غلظت sub MIC تربينافين بيشتر از نانوتربينافين است.