تأثير سطوح مختلف نيتروژن، كودهاي زيستي و نانونيتروژن بر عملكرد و كارآيي مصرف نيتروژن سويا در منطقه داراب (استان فارس)

به منظور بررسي تأثير سطوح مختلف نيتروژن، كودهاي زيستي و نانو نيتروژن بر عملكرد و كارآيي مصرف نيتروژن سويا رقم ويليامز، در سال 1392 آزمايشي مزرعه‌اي در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي فارس (داراب) به‌صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. كود شيميايي نيتروژن در سه سطح (صفر، 75 و 150 كيلوگرم در هكتار نيتروژن) به‌عنوان عامل اصلي و منبع نيتروژن در چهار سطح (ريزوبيوم جاپونيكوم، نانونيتروژن، نيتروكسين و شاهد) به‌عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد بيشترين ميزان عملكرد دانه و شاخص برداشت از كاربرد تلفيقي 75 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و ريزوبيوم به‌دست آمد. كاربرد تلفيقي 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و ريزوبيوم بيشترين پروتئين و عملكرد پروتئين دانه را ايجاد نمود. حداكثر محتواي نيتروژن اندام هوايي در مرحله رسيدگي در نتيجه كاربرد تلفيقي 75 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و نانو كود نيتروژن ايجاد شد. در اين تحقيق كمترين شاخص برداشت نيتروژن از كاربرد تلفيقي 75 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و نانو نيتروژن و حداكثر كارآيي مصرف نيتروژن از كاربرد تلفيقي 75 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و ريزوبيوم مشاهده گرديد. بيشترين كارآيي استفاده از نيتروژن از كاربرد نانو كود نيتروژن و بيشترين شاخص كارآيي جذب نيتروژن از كاربرد 75 كيلوگرم نيتروژن و ريزوبيوم حاصل گرديد. براساس يافته‌هاي اين تحقيق بنظر مي‌رسد استفاده تلفيقي 75 كيلوگرم كود نيتروژن و ريزوبيوم راهكار مناسبي براي توليد گياه روغني سويا رقم ويليامز در منطقه گرم و خشك داراب (فارس) مي‌باشد.