اثر مديريت كود سرك نيتروژن توسط كلروفيل متر بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت دانه اي در شرايط كم آبياري

مديريت نامناسب آبياري و نيتروژن اصلي ترين عوامل كاهش دهنده عملكرد ذرت محسوب مي شوند. به‌منظور مديريت مصرف كود نيتروژن توسط كلروفيل متر در ذرت رقم SC604، آزمايشي در سال زراعي 921391 به‌صورت كرت هاي دو بار خرد شده در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد به اجرا درآمد. عامل اصلي در دو سطح تأمين 100 درصد و 70 درصد آبياري، عامل فرعي در دو شاخص نيتروژن 90 و 95 درصد، و عامل فرعي فرعي كود نيتروژنه (با منبع اوره 46 درصد) در دو سطح 50 و 100 كيلوگرم در هكتار و شاهد (150) مقايسه شدند. نتايج نشان داد، بيشترين شاخص سطح برگ (6/4)، تعداد دانه در بلال (435)، زيست توده (814 گرم در متر مربع) و عملكرد اقتصادي (397 گرم در متر مربع) در شرايط آبياري كامل و شاخص نيتروژن 95 درصد مشاهده شد. برهمكنش آبياري و كود نيتروژن بر شاخص سطح برگ، وزن دانه در بلال، زيست توده و شاخص برداشت اثر معني داري داشت. شاخص نيتروژن 95 درصد و سطح كود نيتروژن 100 كيلوگرم در هكتار نسبت به شاخص نيتروژن 90 درصد و سطح كود نيتروژن 50 كيلوگرم در هكتار 11% شاخص سطح برگ، 41% تعداد دانه در بلال و 18% زيست توده را افزايش داد، اما با شاهد تفاوت معني داري نداشت. هر چند بالاترين شاخص سطح برگ، وزن دانه در بلال، زيست توده و عملكرد اقتصادي در شرايط 100 درصد آبياري با شاخص نيتروژن 95 درصد و كود نيتروژن 100 كيلوگرم در هكتار بدست آمد اما نسبت به شاهد تفاوت معني دار نداشت. به‌نظر مي رسد در شرايط آبياري و كم آبياري، شاخص نيتروژن 95 درصد با كود نيتروژن 100 كيلوگرم در هكتار از كارآيي بالاتري در افزايش عملكرد اقتصادي برخوردار است.