اثر كاربرد خارجي گلايسين‌بتائين بر صفات فيزيولوژيكي، فنولوژيكي و عملكرد گوجه‌فرنگي (Solanum lycopersicum) در شرايط بدون تنش

به منظور بررسي اثرات كاربرد گلايسين‌بتائين بر گوجه‌فرنگي در سال 1394 در مزرعه‌اي واقع در مشهد، آزمايشي دو عاملي (عامل اول مقدار محلول‌پاشي در سه سطح (صفر، سه و شش كيلوگرم در هكتار) و عامل دوم زمان محلول‌پاشي (زمان كشت، شروع گلدهي و شروع ميوه‌دهي)) به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. در اين آزمايش محتواي نسبي آب برگ، سطح برگ، نشت الكتروليت، عدد SPAD، طول دوره رشد رويشي و زايشي، عملكرد و اجزاي عملكرد گياه گوجه‌فرنگي مورد بررسي قرار گرفت. نتابج به‌دست آمده از نشت الكتروليت‌ها و محتواي آب نسبي در كليه تيمارها نشان داد كه گياهان به لحاظ رطوبتي در تنش قرار نداشتند. كاربرد گلايسين‌بتائين در زمان كاشت، سبب افزايش دوره رشد رويشي و كاهش دوره رشد زايشي گياه شد. كاربرد سه كيلوگرم در هكتار گلايسين‌بتائين در زمان كشت، منجر به افزايش سطح برگ، وزن خشك و عدد SPAD شد. بيشترين تعداد كل ميوه (42.5 عدد) در تيمار كاربرد سه كيلوگرم در هكتار گلايسين‌بتائين در زمان كاشت و بيشترين وزن ميوه (113.1 گرم) در تيمار شاهد به‌دست آمد. بيشترين ميزان عملكرد در تيمار عدم مصرف گلايسين‌بتائين (74 تن در هكتار) مشاهده شد. سه و شش كيلوگرم در هكتار گلايسين‌بتائين، عملكرد را به‌ترتيب 15 و 30 درصد كاهش داد، اما با توجه به افزايش طوره دوره رشد رويشي و افزايش تعداد ميوه‌هاي سبز در تيمار سه كيلوگرم در هكتار، احتمالاً مصرف گلايسين‌بتائين در دوزهاي پايين در زماني تأثير مثبت خواهد داشت كه طول دوره رشدي محدودكننده نباشد. همچنين به نظر مي‌رسد كاربرد دوزهاي بالاي گلايسين‌بتائين در شرايطي كه تنش جدي گياه را تهديد نمي‌كند، سبب بروز اثرات سمي و كاهش عملكرد محصول گوجه‌فرنگي گرديد.