ساختار جامعه علف هاي هرز و تنوع گونه اي نخود در كاربرد علف كش هاي ايمازتاپير و تريفلورالين

گونه هاي مختلف علف هرز نسبت به انواع مختلف علف كش، درجات متفاوتي از حساسيت و يا مقاومت را نشان مي دهند. به همين منظور جهت بررسي تأثير كاربرد علف كش هاي ايمازتاپير و تريفلورالين بر تركيب و تنوع گونه اي علف هاي هرز آزمايشي بر مبناي طرح بلوك كامل تصادفي با نه تكرار انجام شد. تيمارهاي مورد بررسي در آزمايش علف كش هاي تريفلورالين (48٪EC) و ايمازتاپير (10٪SL) و شاهد بدون مصرف علف كش بودند. نتايج نشان داد كه علف كش تريفلورالين باعث كاهش فراواني 13.2% سلمه تره و 3.7 % سوروف و علف كش ايمازتاپير باعث كاهش فراواني 6 /11% تاج ريزي در انتهاي فصل رشد شدند و هيچ كدام از علف كش ها قادر به كنترل خرفه نبودند. گونه هاي تاتوره، خاكشير، تاج خروس ريشه قرمز و خوابيده، پيچك، كنف وحشي و گل عقربي نيز از تراكم كمتري در تيمارهاي علف كش برخوردار بودند. با بررسي مقدار شاخص تنوع شانونوِينر مشخص شد مقدار اين شاخص در اكثر مراحل رشد نخود در تيمار علف كش ايمازتاپير بيشتر از شاهد بدون مصرف علف كش و شاهد نيز بيشتر از تيمار علف كش تريفلورالين بود، بطوريكه مقدار اين شاخص در انتهاي فصل رشد براي تيمارهاي علف كش ايمازتاپير و تريفلورالين و شاهد بدون مصرف علف كش به ترتيب 1.27، 0.51 و 0.97 بود.