بررسي عكس العمل گياه گندم (. Triticum aestivum L) به مصرف عنصر روي تحت تنش شوري

به منظور بررسي اثر شوري (كلريد سديم) و روي بر رشد، ميزان رنگيزه هاي فتوسنتزي، محتواي سديم، پتاسيم وكلر در گياه گندم آزمايشي به صورت هيدروپونيك در گروه زيست شناسي دانشگاه اروميه در سال 1391 ترتيب داده شد. آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 سطح شوري كلريد سديم و يك سطح روي انجام شد. دانه رست هاي 18 روزه گندم در حضور 0.5 ميلي مولار روي به تنهايي و در تركيب با كلريد سديم 50 و 100 ميلي مولار كشت شدند. نتايج نشان داد كه روي به تنهايي موجب زردي و مهار رشد مي گردد. افزايش كلريد سديم موجب كاهش پارامترهاي رشد (وزن تر وخشك و طول)، محتواي پتاسيم، نسبت پتاسيم به سديم و محتواي رنگيزه هاي فتوسنتزي (كلروفيل a،  bو كاروتنوئيدها) در هر دو اندام هوايي و ريشه هاي گندم 28 روزه گرديد. با افزايش شوري ميزان محتواي يون سديم و كلر افزايش يافت. اثر متقابل روي و كلريد سديم موجب افزايش تجمع يونهاي سديم و كلر نسبت به اعمال به تنهايي روي و كلريد سديم گرديد. نتايج نشان داد كه احتمالاً روي نقش موثري در سازش به شوري گندم ندارد