بررسي واكنش ارقام گندم آبي به كاربرد علفكش توتال 80%WG (متسولفورونمتيل+سولفوسولفورون) در مناطق مختلف كشور

به منظور بررسي واكنش ارقام گندم به علف‌كش توتال 80% WG (متسولفورونمتيل+سولفوسولفورون) آزمايشي در چهار منطقه مشهد، جلگه‌رخ (تربت حيدريه) ، داراب (فارس) و كرج در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي به شكل آزمايش‌هاي فاكتوريل با چهار تكرار طي دو سال 1390 و 91 به اجرا درآمد. دو عامل آزمايش شامل رقم (5 رقم رايج هر منطقه)، و زمان كاربرد علف‌كش در مرحله رشدي گندم (13، 16و 31 زادوكس) بودند. نتايج حاكي از اختلاف عملكرد ارقام در هر منطقه صرفنظر از زمان مصرف علف‌كش بود. بالاترين عملكرد گندم در مناطق مشهد و جلگه رخ مربوط به رقم پيشگام؛ در كرج مربوط به ارقام پيشگام، ميهن و پيشتاز و در دارب مربوط به ارقام بهرنگ، چمران و ياواروس بود. مصرف علف‌كش در مرحله 13 زادوكس باعث كاهش وزن خشك ريشه ارقام ميهن (32%)، زارع (40%) و گاسكوژن (29%)، نسبت به شاهد بدون سمپاشي در مشهد شد ولي عملكرد دانه كاهش نيافت. سمپاشي در مرحله 31 زادوكس در كرج باعث كاهش معني‌دار درصد وزن خشك ريشه زارع و اورم (5/41% و 30%) ، وزن خشك اندام‌هاي هوايي (16% و 29%) و عملكرد دانه (39% و 35%) در سال اول گرديد. رقم پيشگام بدون هيچ‌گونه پاسخ منفي نسبت به كاربرد علفكش توتال ارزيابي شد. در دو منطقه جلگه رخ و داراب تاثير سوئي ناشي از مصرف علف‌كش توتال بر هيچ‌يك از صفات اندازه‌گيري شده مشاهده نشد.