پاسخ جوانه زني، رشد اوليه و فنولوژي جو به پيش تيمار بذر و محلول پاشي ساليسيليكاسيد تحت شرايط تنش شوري

در اين پژوهش، اثر غلظت و زمان پيش تيمار بذر با ساليسيليك اسيد بر جوانه زني و رشد اوليه و اثر روش هاي كاربرد آن تحت شرايط تنش شوري بر فنولوژي گياه جو رقم ريحان در دو آزمايش جداگانه مورد مطالعه قرار گرفت.براي اين منظور، اثر غلظت (در پنج سطح شاهد، 0.5، 0.75، 1 و 1.5 ميلي مولار) و زمان (در سه سطح 6، 12 و 24 ساعت) پيش تيمارساليسيليكاسيد در آزمايش اول و روش هاي متفاوت كاربرد آن (بدون كاربرد، پيش تيمار و محلول پاشي در مراحل استقرار، برجستگي دوگانه و گلدهي) تحت شرايط متفاوت شوري (بدون تنش و تنش هاي شوري 6 و 12 دسي زيمنس برمتر) در آزمايش دوم بررسيشد. هر دو آزمايش بر پايه طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز در سال 1393 طراحي و اجرا شد. نتايج آزمايش اول نشان داد كهپيش تيمار ساليسيليكاسيد با غلظت 1.5 ميلي مولار به مدت 12 ساعت بيشترين تأثير مطلوب را بر جوانه زني و رشد اوليه گياهچه داشت كه براي آزمايش بعدي انتخاب شد.نتايجآزمايش دوم نشان داد كه تنش شوري 6 دسي زيمنس برمتر موجب كاهش طول دوره هاي كاشت تا گلدهي و كاشت تا رسيدگي فيزيولوژيك و شوري 12 دسي زيمنس برمتر موجب كاهش طول دوره هاي كاشت تا آبستني، كاشتتا گلدهي و كاشتتا رسيدگي فيزيولوژيك شد. پيش تيمار ساليسيليكاسيد موجب افزايش طول دوره هاي رشد شد، درحالي كه تأخير در كاربرد ساليسيليكاسيد از تأثير مثبت آن كاست. محلول پاشي در مرحله استقرار، طول دوره كاشت تا آبستني، كاشت تا گلدهي و كاشت تا رسيدگي فيزيولوژيك را افزايش داد،اما محلول پاشي در مرحله گلدهي تأثيري بر فنولوژي بوته هاي جو نداشت. به طور كلي، پيش تيمار بذر يا محلول پاشي ساليسيليكاسيد در مراحل اوليه رشد موجب تعديل تسريع مراحل نمويناشي از تنش شوري شدو با افزايش شدت تنش شوري، كاربرد زودهنگام ساليسيليكاسيد از اهميت بيشتري برخوردار بود.