بررسي تاثيرالگوي كشت و سطوح كود پتاسيم بر برخي خصوصيات فيزيولوژيكي و عملكرد سيب زميني (.Solanum tubersum L) در سطوح مختلف آبياري

به‌منظور شناخت مناسب ‌ترين الگوي كشت و تأثير كاربرد كود سولفات پتاسيم بر برخي خصوصيات فيزيولوژيكي و عملكرد غده در شرايط معمول و تنش آبي پژوهشي به‌صورت كرت هاي دو بار خردشده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه واقع در جلگه رخ، خراسان رضوي در سال 1395 انجام گرديد. فاكتورهاي آزمايشي شامل الگوي كاشت در سه سطح: كاشت معمول (تراكم 6.6 بوته در مترمربع)، كاشت معمول متراكم (تراكم 7.4 بوته در مترمربع) و كاشت زيگزاگ (تراكم 7.4 بوته در مترمربع) در كرت اصلي، ميزان آبياري در سه سطح: 100 (شاهد)، 80 و 60 درصد آب مورد نياز در كرت فرعي و كود سولفات پتاسيم در سه سطح: عدم مصرف سولفات پتاسيم، 75 كيلوگرم سولفات پتاسيم در هكتار و 150 كيلوگرم سولفات پتاسيم در هكتار به‌عنوان كرت فرعي فرعي بود. نتايج نشان داد كه الگوي كشت، ميزان آبياري و كود سولفات پتاسيم تأثير معني داري بر حداكثر شاخص سطح برگ، محتوي نسبي آب برگ، تعداد كل غده، تعداد غده غير بازار پسند و عملكرد دارد و كاهش در ارتفاع بوته، حداكثر شاخص سطح برگ، محتوي نسبي آب برگ و عملكرد كل تحت شرايط 60 درصد آب مورد نياز نسبت به شاهد مشاهده گرديد. بر اساس نتايج آزمايش بيشترين ميزان عملكرد كل در الگوي كشت زيگزاگي با 100 درصد آب مورد نياز و مصرف 150 كيلوگرم در هكتار كود سولفات پتاسيم مشاهده شد. كشت زيگزاگي با ايجاد توزيع يكنواخت تر و كاهش رقابت بين بوته ها افزايش عملكرد را در پي داشت.