تاثير يونيكونازول و كودهاي زيستي بر طول دوره پر شدن دانه و سهم فرايند انتقال مجدد در عملكرد دانه گندم در رژيم هاي متفاوت رطوبتي در شرايط گلخانه

كاربرد كودهاي زيستي و يونيكونازول روشي مناسب براي افزايش عملكرد گندم تحت شرايط محدوديت آبياست. به منظور بررسي تأثير يونيكونازول و كودهاي زيستي بر طول دوره پر شدن دانه و سهم فرايند انتقال مجدد در عملكرد دانه گندم دررژيم‌هاي متفاوت رطوبتي، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1394 در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل محلول‌پاشي با يونيكونازول در دو سطح )عدم محلول پاشي و محلول پاشي 0.1 گرم در ليتر(، كودهاي زيستي در چهار سطح )كاربرد ميكوريزا، ازتوباكتر و سودوموناس، كاربرد توأم ميكوريزا با باكتري ها، عدم كاربرد كودهاي زيستي به‌عنوان شاهد( و آبياري در سه سطح )آبياري كامل، آبياري تا 50 درصد مراحل خوشه‌دهي و چكمه اي شدن به ترتيب به‌عنوان محدوديت ملايم و شديد آبي( بودند. نتايج نشان داد بيش ترين سهم انتقال مجدد ماده خشك از كل اندام هوايي (57.6 درصد) و مشاركت ذخاير ساقه در عملكرد دانه (53.4 درصد) و كمترين طول دوره پر شدن دانه (26.6روز) در آبياري تا 50 درصد چكمه اي شدن، عدم كاربرد كودهاي زيستي و عدم محلول‌پاشي با يونيكونازول به دست آمد. حداكثر وزن تك بذر و طول دوره پر شدن دانه (به ترتيب با 0.052 گرم و 34.5روز) به كاربرد توأم كودهاي زيستي و يونيكونازول و در آبياري كامل و كمترين آن‌ها (0.030 گرم، 626.6 روز) در عدم مصرف كودهاي زيستي و يونيكونازول و در آبياري تا 50 درصد چكمه اي شدن به دست آمد. حداكثر سرعت پر شدن دانه (0.00248 گرم در روز) در كاربرد كودهاي زيستي و يونيكونازول و در آبياري تا 50 درصد چكمه اي شدن و كمترين ميزان آن (0.0016 گرم در روز) در عدم مصرف كودهاي زيستي و يونيكونازول و در آبياري كامل به دست آمد. به‌طوركلي كاربرد كودهاي زيستي و يونيكونازول مي تواند به عنوان يك فاكتور مديريتي مناسب براي افزايش عملكرد دانه و طول دوره پر شدن دانه در شرايط محدوديت آبي باشد.