كليدواژه :
ترجمه , سرقت ادبي , غرض‌ورزي , نقد بي‌طرف
چكيده فارسي :
نگارش مقاله‌اي كه عنوان نقد ادبي را يدك مي‌كشد، به تعاريف دقيق، نظريه و روش‌شناسي نياز دارد. در نقد ادبي، بايد از معيارهاي شخصي فاصله گرفت و به‌دنبال معيارهاي عيني و علمي بود. منتقد ادبيِ با دانش و تجربه با اتخاذ شيوه‌اي عيني، از غرض‌ورزي به دور است و نقدي بي‌طرف را ارائه مي‌كند. تمرد از اصول نقد عيني و بي‌طرف، منجر به تباهي نقد مي‌شود. اما گاهي برخي نويسندگان در نوشته‌هاي خود از پيروي از اين اصول سر باز مي‌زنند و اقدام به نوشتن يادداشت‌هايي با عنوان نقد ادبي مي‌كنند كه فقط بر معيارهاي شخصي يا نظريه توطئه بنا شده‌اند. مهدي جاويدشاد در شماره 42 فصلنامه نقد ادبي (تابستان 1397) به انتشار مطلبي با عنوان «چگونه از زير سايه خود خارج شوم؛ نقدي بر مقاله ايدئولوژي و فراخواندن جامعه سياه‌پوستان آمريكا در شعر «به ياد راديو» اميري باراكا» اقدام كرده كه در تمام صفحات مقاله از بيان تعاريف دقيق و علمي، فرضيه و روش‌شناسي خودداري كرده است؛ زيرا با ارجاع به تعاريف علمي و عيني، اساس نوشته‌اش (اتهام سرقت ادبي) با سؤالاتي جدي مواجه مي‌شود. جاويدشاد بحث خود را براساس فرضيات شخصي بنا كرده و از نقد منصفانه تمرد ورزيده تا با تكيه به اشتباهات، پنهان‌كاري و نظريات توطئه، يادداشتش را به‌پايان برساند. مقاله حاضر مي‌كوشد تا با تكيه بر تعريف سرقت ادبي، نظريات متيو آرنولد، ميشل فوكو و خورخه لوئيز بورخس، و همچنين اصول و روش تحقيق، ضمن اشاره به اشتباهات مقاله جاويدشاد، روشنگر و راهنماي نقد مقالات ديگر نيز باشد.
چكيده لاتين :
An article related to literary criticism requires precise definitions, theory and methodology. In literary criticism, one must distance himself/herself from personal criteria and seek for objective and scientific criteria. A literary critic with knowledge and experience, by adopting an objective method, distances himself/herself from prejudice and provides a disinterested criticism. Distraction from the principles of objective and disinterested criticism leads to the destruction of criticism. But sometimes there are writings that refuse to adhere to these principles; they are based only on personal criteria or conspiracy theories. Mehdi Javid Shad has published an article, “How to Escape My Own Shadow; A Critique of “Ideology and Interpellation of Black Americans’ Community in Amiri Baraka’s “In Memory of Radio”, in Literary Criticism Quarterly (no. 42). He has refused to provide accurate and scientific definitions, hypothesis and methodology because by referring to scientific and objective definitions, the basis of his writing (the charge of plagiarism) faces serious questions. He based his argument on personal assumptions and dismissed disinterested criticism to finish his note by relying on mistakes, secrecy, and conspiracy theories. By relying on the definition of plagiarism, the views of Matthew Arnold, Michel Foucault, Jorge Luis Borges, as well as the principles and methods of research, the present research attempts to highlight the mistakes made by Javid Shad in order to shed light on the other articles of this type.
