پاسخ گياه هميشه‌بهار (Calendula officinalis L.) به اثرات متقابل تنش شوري و مواد آلي اصلاح‌كننده خاك

شوري يكي از مهم‌ترين عوامل محيطي محدودكننده رشد و حاصلخيزي گياه در سراسر جهان است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر سطوح مختلف شوري و اصلاح‌كننده‌هاي آلي بر برخي شاخص‌هاي رشدي، ميزان جذب عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم و ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز در گياه هميشه‌بهار (Calendula officinalis L.) بود. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي شامل پنج سطح از مواد اصلاحي (شاهد (بدون مواد اصلاح كننده)، نيم و يك گرم عصاره جلبك دريايي در يك ليتر آب، 20 درصد حجمي گلدان كود گاوي كاملاً پوسيده و 20 درصد حجمي گلدان كود ورمي‌كمپوست) و سه سطح شوري خاك (3.5، 7.5 و 10.5دسي‌زيمنس بر متر) با سه تكرار در گلخانه به اجرا درآمد. در اين آزمايش بستر بدون كود به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه با افزايش سطح شوري، شاخص‌هاي رشدي و غلظت عناصر غذايي به‌طور معني‌داري كاهش يافت. بيشترين سطح برگ، ارتفاع گياه، وزن‌تر و خشك شاخساره و ريشه و غلظت عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم در گياهاني كه با كود گاوي در هدايت الكتريكي (EC) برابر با 3.5 دسي‌زيمنس برمتر تيمار شده بودند، به دست آمد. مواد آلي در خاك به‌طور معني‌داري خصوصيات رشدي هميشه‌بهار را در مقايسه با شاهد افزايش دادند. به دليل غني بودن كود گاوي از عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم گياهان تيمار شده با آن در مقايسه با ساير تيمارها خصوصيات رشدي بهتري نشان دادند. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مشخص شد كه اگرچه هميشه‌بهار در حالت عادي قادر به تحمل شوري تا 7.5دسي‌زيمنس برمتراست اما در صورت استفاده از بستر كشت مناسب آستانه تحمل گياه تا 10.5 دسي‌زيمنس برمترافزايش خواهد يافت. همچنين مشخص شد كه در ميان تيمارهاي موردبررسي، كود گاوي بهتر از بقيه توانست پايداري گياه را در برابر شوري افزايش دهد و موجب بهبود خصوصيات رشدي آن گردد.