تأثير مديريت‌هاي مختلف آبياري بر صفات مورفولوژيك و عملكرد ارقام برنج (.Oryza sativa L) در گنبد كاووس

آب يكي از منابعي است كه در توليد محصولات كشاورزي نقش مهمي ايفا مي‌كند به همين منظور بررسي تأثير مديريت‌هاي آبياري بر صفات مورفولوژيك و عملكرد ارقام برنج، چهار آزمايش جداگانه هر كدام در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه گنبد كاووس در سال 1395 انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل چهار آزمايش به طور جداگانه در شرايط غرقابي و دورهاي آبياري 5، 10 و 15 بودند. تيمارهاي آبياري چهل روز پس از انتقال نشاي ارقام برنج به مزرعه در مرحله حداكثر پنجه‌زني اعمال گرديد. ارقام كشت شده نيز شامل شش رقم برنج (يك رقم ايراني دم سياه و سه رقم IR66424–12–15،IR70360–38–1B1 ، IR 5541150 و دو لاين در حال معرفي 87.110 و 87.5.103) بود. نتايج تجزيه واريانس و مقايسات ميانگين نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين سطوح تيمارهاي آزمايشي وجود دارد. اعمال تنش، عملكرد دانه را به طور معني‌داري كاهش داد. نتايج مقايسه ميانگين در شرايط غرقاب نشان داد، رقم 87.110، كم‌ترين زمان تا رسيدگي و ميزان عملكرد دانه را دارد و عملكرد دانه آن اختلاف معني‌داري نسبت به رقم بومي دم‌سياه نداشت. در دور آبياري 5 روزه بيش‌ترين ميزان عملكرد دانه و كم‌ترين تعداد روز تا رسيدگي در رقم 87.5.103 ملاحظه شد. عملكرد دانه در دور آبياري 10 روزه رقم IR 5541150 اختلاف معني‌داري را نسبت به ساير ارقام نشان داد، همچنين نتايج نشان داد كه رقم 87.5.103 زودرس‌تر بود. در دور آبياري 15 روزه با اينكه از رقم 87.110 بالاترين عملكرد دانه حاصل نشد، با رقم دم‌سياه نيز اختلاف معني‌داري نداشته است، در جمع‌بندي نتايج حاصل، رقم 87.110 در شرايط دور آبياري 15 روز زودرس‌ترين رقم و مناسب كشت در منطقه تعيين شد.