بررسي اثرات تنش خشكي آخر فصل و تاريخ كاشت بر برخي صفات زراعي ژنوتيپ‌هاي اميدبخش كلزاي پاييزه

به منظور ارزيابي عكس العملهاي ژنوتيپ‌هاي منتخب پاييزه كلزا به تنش رطوبتي آخر فصل در شرايط كشت تاخيري، ‌آزمايشي به صورت فاكتوريل اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار به مدت دو سال ( 9594 و 9695 ) در منطقه كرج اجرا شد. در اين آزمايش عامل تاريخ كاشت در دو سطح شامل كشت به موقع (پانزدهم مهرماه) و كشت تأخيري (پنجم آبان ماه)، عامل آبياري شامل آبياري معمول و قطع آبياري از مرحله خورجين دهي به بعد به صورت فاكتوريل در كرت‌هاي اصلي و چهار ژنوتيپ كلزا (L1030، L1204، L1110، L1114) و يك رقم تجاري (Okapi)در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه اثر برهمكنش تاريخ كاشت و ژنوتيپ بر كليه صفات مورد بررسي به استثناي شاخص برداشت معني دار شد و بيشترين ميانگين صفات در تاريخ كاشت پانزدهم مهرماه و از ژنوتيپ L1204 به دست آمد. در اين تحقيق اعمال تنش رطوبتي بعد از مرحله خورجين دهي باعث كاهش ‌عملكرد دانه شد و كمترين ميانگين صفات در اين شرايط متعلق به ژنوتيپ L1114 بود. در شرايط كشت تاخيري و قطع آبياري از مرحله خورجين دهي ژنوتيپ L1204 با بالاترين ميزان عملكرد دانه (2460 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد روغن دانه (1017 كيلوگرم در هكتار) قابليت كشت و توسعه در اين تاريخ كشت و شرايط كم آبي آخر فصل را دارد.