گزينش چندمنظوره برخي توده‌هاي گشنيز (.Coriandrum sativum L) بومي ايران براي بهبود هم‌زمان صفات در رژيم‌هاي رطوبتي مختلف

گشنيز گياهي يك ساله بوده كه مانند هر گياه زراعي ديگري عملكرد آن تحت تاثير تنش خشكي قرار مي‌گيرد. اين پژوهش به منظور بررسي توده‌هاي بومي گشنيز از لحاظ صفات مرتبط با عملكرد و محتواي اسانس ميوه و پيشنهاد دو روش گزينش گرافيكي براي ارتقاء چندين صفت كمي و كيفي به طور هم‌زمان در رژيم‌هاي مختلف آبياري انجام شد. براي اين منظور سه آزمايش در رژيم‌هاي آبياري نرمال، تنش خشكي يكباره و تنش خشكي تدريجي هر كدام در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد.نتايج نشان داد گزينش بر اساس محتواي كلروفيل و تعداد برگ پايه مي‌تواند به طور هم‌زمان دو صفت اقتصادي عملكرد ميوه و محتواي اسانس ميوه را بهبود ببخشد. همچنين گزينش درون اكوتيپ 9 (بوشهر) براي كشت ديم و توليد ميوه و اسانس در مناطق داراي تنش خشكي انتهاي فصل و گزينش بوته‌هاي برتر اكوتيپ 10 (آذربايجان غربي)براي مصرف تازه خوري و توليد ميوه و اسانس در شرايط نرمال توصيه ‌شد. گزينش درون اكوتيپ‌هاي 3 (فارس)، 4 (اصفهان)، 11 (لرستان)، 14 (اصفهان) و 15 (فارس) و تشكيل جمعيت مي‌تواند در بهبود هم‌زمان صفات مهم اقتصادي مانند عملكرد اسانس ميوه، تعداد برگ پايه و وزن خشك زيست‌توده، در شرايط آبياري نرمال و تنش خشكي موثر باشد.