تاثير محلول‌پاشي برگي سيليسيم‌دي اكسيد نانو و غير نانو بر عملكرد و توزيع مجدد ماده خشك گندم در شرايط تنش خشكي

به‌منظور بررسي تاثير محلول‌پاشي سيليسيم بر عملكرد و توزيع مجدد ماده خشك گندم در شرايط تنش خشكي، پژوهشي مزرعه‌اي در سال زراعي 951394 به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي رامين خوزستان اجرا گرديد. تيمار تنش خشكي شامل سه سطح آبياري نرمال (بدون قطع آبياري يا شاهد)، تنش خشكي از زمان ساقه‌روي تا گل‌دهي و تنش خشكي از گل‌دهي تا رسيدگي دانه به عنوان فاكتور اصلي و محلول‌پاشي سطوح دي‌اكسيد سيليسيم در هفت سطح شامل بدون سيليسيم (شاهد)، كاربرد ذرات نانو و غيرنانو سيليسيم در غلظت‌هاي 50، 100 و 150 ميلي‌گرم در ليتر به‌عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه تنش خشكي در دوره ساقه‌روي تا گل‌دهي عملكرد دانه گندم نسبت به شرايط آبياري معمول را در حدود 35 درصد كاهش داد. محلول‌پاشي سيليسيم تا حدودي تاثير منفي تنش خشكي بر عملكرد دانه را تقليل داد. عملكرد دانه گندم با كاربرد غلظت 100 ميلي‌گرم در ليتر سيليسيم نانو (577.61 گرم در متر مربع) و 150 ميلي‌گرم در ليتر سيليسيم غير نانو (527.73 گرم در متر مربع) به‌طور معني‌داري بيشتر از ساير تيمارهاي محلول‌پاشي شد. صرف نظر از تيمارهاي محلول‌پاشي، توزيع مجدد ماده خشك در شرايط آبياري معمول در حدود 11 درصد كمتر از شرايط تنش خشكي بود. بيشترين سهم توزيع مجدد از عملكرد دانه گندم مربوط به محلول‌پاشي با غلظت 100 ميلي‌گرم در ليتر سيليسيم نانو در شرايط تنش از گلدهي تا پايان دوره رشد بود. همچنين تنش خشكي سهم فتوسنتز جاري در پر كردن دانه‌ها را به‌طور معني‌داري كاهش داد.