رقابت تاج‌خروس‌سفيد (.Amaranthus albus L)، خرفه (.Portulaca oleracea L) و ارزن‌معمولي (.Panicum miliaceum L) تحت تنش شوري

به منظور ارزيابي رقابت تاج‌خروس‌سفيد، خرفه و ارزن معمولي تحت تنش شوري خاك آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمار‌هاي آزمايش شامل دو سطح تنش شوري خاك (3 و 10 دسي‌زيمنس‌بر‌متر)، نسبت‌هاي مختلف تداخل علف‌هرز‌هاي با ارزن معمولي (تاج‌خروس سفيدخرفهارزن) شامل (00100، 02575، 12.512.575، و 25075، 50050، 252550، 05050، 75025، 37.537.525، 07525، 01000 و 50500 و 10000 درصد) بود. تراكم مورد نظر در هر گلدان ثابت و برابر با 8 بوته بود. در انتهاي آزمايش، از هر گلدان كليه بوته براي هر گياه انتخاب و به صورت جداگانه برداشت شد و پس از خشك كردن و با دقت توزين شدند. در نهايت براي تحليل نتايج آزمايش از شاخص‌هاي عملكرد نسبي، عملكرد نسبي كل (نسبت برابري زمين) و شاخص تهاجم نسبي و شاخص غالبيت استفاده شد. نتايج نشان داد كه با افزايش شوري خاك از 3 به 10 دسي‌زيمنس‌بر‌متر ماده خشك توليدي ارزن معمولي، تاج‌خروس‌سفيد و خرفه به ترتيب 19.5، 4.7 و 27.8 درصد كاهش يافت. همچنين نتايج نشان داد كه در شرايط شوري 3 و 10 دسيزيمنس‌بر‌متر ارزن معمولي از قدرت رقابي بيشتري نسبت به دو علف‌هرز ديگر برخوردار بود است، اما با افزايش تنش شوري از قدرت رقابتي ارزن معمولي كاسته مي‌گردد و بر قدرت رقابتي علف‌هاي هرز افزوده مي‌شود. بنابراين در تراكم‌هاي بالاي علف‌هاي‌هرز به خصوص خرفه انتظار خسارت زياد را در تحت تنش شوري مي‌توان انتظار داشت.