اثر بيوچار بر خصوصيات رشدي و نسبت پتاسيم به سديم مرزه تابستانه (.Satureja hortensis L) تحت تنش كلريد سديم

شوري يكي از تنش­هاي محيطي است كه سبب اختلال در جذب يون‌هاي ضروري و درنتيجه محدوديت در رشد گياهان مي­شود. كاهش رشد يك نوع سازگاري براي زنده ماندن گياه در شرايط تنش است.در ساليان اخير ماده آلي بيوچار به دليل كاربرد آن در اصلاح خاك بسيار موردتوجه قرار گرفته است. به‌منظور بررسي تأثير بيوچار بر خصوصيات رشدي، غلظت سديم و پتاسيم گياه مرزه تابستانه (Satureja hortensis L.) آزمايشي گلداني به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در گلخانه گروه باغباني دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1396 اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل ماده آلي بيوچار در سه سطح (0، 1 و 2 درصد وزني خاك هر گلدان) و آبياري با آب‌شور در 3 سطح شوري (0، 40، 80 ميلي­مولار كلريد سديم) بود. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه اثرات متقابل شوري و كاربرد بيوچار بر خصوصيات رشدي موردمطالعه معني­دار بود. مقايسه ميانگين داده­ها نشان داد كه بيشترين ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعي، تعداد گره، قطر ساقه، وزن تر و خشك ساقه، وزن تر و خشك برگ در تيمار كاربرد 2 درصد بيوچار بدون شوري مشاهده شد. همچنين با افزايش غلظت نمك، ميزان سديم برگ مرزه افزايش يافت و از ميزان پتاسيم و نسبت پتاسيم به سديم آن كاسته شد. به‌طوركلي، شوري با اختلال در ميزان جذب پتاسيم و كاهش نسبت پتاسيم به سديم گياه سبب كاهش صفات رشدي موردمطالعه در مرزه گرديد و بيوچار با جذب يون‌هاي نمك سبب بهبود صفات رشدي مرزه تابستانه در تيمارهاي شوري گرديد.