مقايسه‌ي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي انتروباكترياسه‌هاي جداشده از كشت ادرار بيماران بستري و سرپايي

Comparison of enterobacteriaceae antibiotic resistance pattern isolated from hospital admitted patients and outpatients urine culture

هدف: عفونت‌هاي دستگاه ادراري از شايع‌ترين عفونت‌ها مي‌باشند، اعضا خانواده انتروباكترياسه به عنوان اصلي‌ترين عوامل باكتريال عفونت ادراري شناخته شده‌اند. با توجه به پيدايش و گسترش مقاومت آنتي‌بيوتيكي در باكتري‌ها، شناسايي عامل عفونت و درمان آن بسيار مهم مي‌باشد. هدف اين مطالعه، مقايسه‌ي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي انتروباكترياسه‌هاي جداشده از كشت ادرار بيماران انجام بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه بر روي 156 بيمار مراجعه كننده به بيماستان كوثر سمنان در طي هاي سالهاي 95-96 شامل دو گروه 78 نفري به صورت سرپايي و بستري كه عفونت ادراري در آن‌ها تشخيص داده شده بود انجام گرديد. كشت نمونه‌ها بر روي دو محيط بلادآگار و ائوزين‌متيلن بلو انجام شد و كلني كانت محاسبه گرديد. بررسي حساسيت آنتي‌بيوتيكي با استفاده از آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج بر اساس استاندارد CLSI انجام گرديد. يافته‌ها: اشريشياكلي عامل عفونت ادراري در 1/82% بيماران بستري و 7/66% از بيماران سرپايي مورد بررسي و كلبسيلا در 7/16% بيماران بستري و 1/32% از موارد سرپايي، عامل عفونت مي‌باشد. بيش‌ترين مقاومت آنتي‌بيوتيكي در بيماران سرپايي به سفازولين (9/85%) و در بيماران بستري به ناليديكسيك اسيد (8/71%) مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: مقاومت به سفازولين در بيماران سرپايي به‌طور معني‌دار از بيماران بستري بيش‌تر بود. در حالي‌كه مقاومت به آميكاسين، سيپروفلوكساسين، ناليديكسيك اسيد، سفترياكسون، سفوتاكسيم و جنتامايسين در بيماران بستري به‌طور معني‌دار از بيماران سرپايي بيش‌تر بود. ميزان مقاومت به سيپروفلوكساسين، ناليديكسيك اسيد و سفيكسيم به‌طور معني‌دار در مقايسه با بررسي مشابه در سال 1379 سمنان افزايش يافته است. با توجه به تفاوت الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي در بيماران سرپايي و بستري، پيشنهاد مي‌شود توجه لازم هنگام استفاده از آنتي‌بيوتيك‌ها براي درمان به عمل آيد.

Introduction: Urinary tract infection (UTI) is one of the most common infections and Enterobacteriaceae members are the most common bacterial agent of this infection. Antibiotic susceptibility pattern identification is necessary for complete treatment. In this way, this study was accomplished to compare the enterobacteriaceae antibiotic resistance pattern of UTI patients. Materials and Methods: This study including two groups of 78 patients as outpatients and admitted ones. UTI was diagnosed by urine culture and colony count. Antibiotic susceptibility test performed according to CLSI guidelines. Results: E. coli was recognized as the most frequent bacterial agent in both outpatients (66.7%) and admitted (82.1%) groups, while klebsiella spp. caused UTI in 16.7% of admitted patients and 32.1% of outpatients. The most antibiotic resistance was observed to Cefazolin (85.9%) and Nalidixic acid (78.1%) in outpatients and admitted respectively. Conclusion: Resistance to cefazolin in outpatients was significantly more than admitted patients, while resistance to amikacin, ciprofloxacin, nalidixic acid, ceftriaxone, cefotaxime, and gentamycin in admitted patients was significantly more than outpatients. Conspiciously, the resistance rate to ciprofloxacin, nalidixic and cefixime significantly increased in comparison with a similar study in Semnan (Ian), 2000. The differences in antibiotic resistance pattern must be notified in outpatients and admitted patients, in order to better antibiotic prescription.