فراواني دو واريانت ژن VKORC1 و ارتباط آن با مقدار دوز مورد نياز وارفارين در بيماران ايراني تعويض دريچه هاي قلب

Frequency of two VKORC1 gene variants and its correlation with warfarin maintenance dose

وارفارين متداول ترين داروي ضدانعقادي مورد تجويز براي درمان و پيشگيري از ترومبوآمبولي است. نياز به دوزهاي متفاوت وارفارين در افراد مختلف وابسته به عوامل ژنتيكي و محيطي است. در اين مطالعه فراواني دو پلي مورفيسم ژنتيكي مهم ژن زيرواحد 1 كمپلكس ويتامين K اپوكسيدردوكتاز (VKORC1) ((rs9934438) 1173 C>T و (rs7294) 3730 G>A) و ارتباط آن با ميزان دوز مورد نياز وارفارين در بيماران با دريچه هاي قلبي تعويض شده در استان آذربايجان غربي ارزيابي گرديد. بدين منظور، 185 بيمار كه حداقل به مدت2 ماه نسبت نرمال شده بين المللي (INR) پايدار داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. براي تعيين ژنوتيپ بيماران از تكنيك واكنش زنجيره اي پليمراز- چند شكلي طول قطعه محدودشونده (PCR-RFLP) استفاده شد. بررسي تفاوت دوز بين گروه هاي ژنوتيپي با آناليز واريانس يك طرفه و آزمونTukey’s post-hoc صورت گرفت. فراواني الل مينور (T) در افراد مورد مطالعه براي1173 C>T ، % 54 و آلل مينور A براي 3730 G>A % 53/7 بود. بيماراني كه حامل الل مينور 1173 T و الل اصلي 3730 G بودند به طور معني داري به ميزان متوسط دوز روزانه پايين تري از وارفارين نياز داشتند (P < 0. 001). اين مطالعه نشان مي دهد كه در بيماراني كه دريچه ي قلب آنها تعويض شده است، در نظر گرفتن پلي مورفيسم هاي موجود در ساختار قطعه ژنيVKORC1 ، در تجويز دوز مناسب وارفارين بويژه در مرحله شروع درمان مفيد است و اين نيز، به نوبه خود، عوارض ناشي از مصرف ميزان نامناسب وارفارين را كاهش خواهد داد.

Warfarin is a commonly-prescribed anticoagulant used to treat and prevent thromboembolic events. The requirement for varying doses of warfarin depends on genetic and environmental components. In this study, the frequency of two single-nucleotide polymorphic variants of the vitamin K epoxide reductase complex subunit 1 (VKORC1) gene (1173 C>T (rs9934438) and 3730 G>A (rs7294)) and its correlation with warfarin maintenance doses were investigated in patients with heart valve replacement from West Azarbayejan, Iran. Blood samples were obtained from 185 patients; their genomic DNA was extracted and samples were genotyped by polymerase chain reaction– restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) assay. To assess if the blood warfarin level is different among genotypes, we used a one-way analysis of variance (ANOVA) followed by a Tukey’s post-hoc comparison. The minor allele frequency was determined to be 54% for 1173T and 53.7% for 3730A. Patients who carried the G allele at position 3730 and T allele at position 1173 required a significantly lower daily mean warfarin dosage (P <0.001). Consideration of the VKORC1 gene polymorphism, especially at the initial stages of the therapy, can be helpful in pretreatment dosing of warfarin, which, in turn, reduces the adverse effects resulting from inappropriate drug prescription.