برهمكنش زمان كاربرد و ميزان مصرف علف‌كش نيكوسولفورون در كنترل علف‌هرز قياق در ذرت

به منظور بررسي تاثير مقادير ‌و زمان‌هاي مختلف كاربرد علف‌كش نيكوسولفورون در كنترل قياق در ذرت، آزمايشي مزرعه‌اي طي يك فصل رشد انجام شد. آزمايش بصورت كرت‌هاي خرد شده، در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي و در سه تكرار اجرا شد. پنج سطح علف‌كش (۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰ گرم ماده موثره در هكتار معادل ۰، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰ و ۱۲۵ درصد غلظت توصيه شده) بعنوان كرت اصلي و سه زمان كاربرد علف‌كش (دو تا چهار برگي،چهار تا شش برگي و شش تا هشت برگي ذرت) بعنوان كرت فرعي در نظر گرفته شد. براي توصيف رابطه بين مقدار علف‌كش و زيست توده علف هرز در هر زمان كاربرد، از مدل استاندارد غلظتپاسخ استفاده گرديد. برآورد پارامترها نشان داد كه با تاخير در زمان سمپاشي، مقدار چهار پارامتر U (ميزان زيست توده قياق بدون كاربرد علف‌كش)، L(ميزان زيست توده قياق در مقادير بالاتر از غلظت توصيه شده)، ED50(مقدار علف‌كش لازم جهت كاهش 50 درصدي زيست توده قياق) و ED90 (مقدار علف‌كش لازم جهت كاهش 90 درصدي زيست توده قياق) بصورت خطي افزايش يافت. جايگذاري پارامترهاي مذكور با روابط خطي به عنوان زير مدل در مدل غلظتپاسخ، منجر به مدل تلفيقي شد كه به كمك آن مي‌توان از روي دو متغير، غلظت علف‌كش، زمان مصرف علف‌كش و وزن خشك علف‌هرز را توصيف نمود. نتايج آزمايش نشان داد كه بيشترين زيست توده (8/20478 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد دانه ذرت (74/12108 كيلوگرم در هكتار) درمرحله اول كاربرد علف‌كش با مقدار 5/2 ليتر در هكتار (معادل 125 درصد غلظت توصيه شده) بدست آمد. هنگامي كه سمپاشي تا مرحله 86 برگي ذرت به تعويق افتاد، ميزان زيست توده نهايي ذرت در حداكثر غلظت علف‌كش، به 3/15625 كيلوگرم و عملكرد دانه به 7/8759 كيلوگرم در هكتار كاهش يافت. كاربرد علف‌كش در 42 برگي ذرت با غلظت كاهش يافته ۷۵ درصد غلظت توصيه شده در هكتار توانست وزن خشك قياق را از 9/144 به 2/41گرم در متر مربع كاهش دهد و از خسارت به ذرت جلوگيري نمايد. نتايج مطالعه حاضر به افزايش كارايي غلظت علف‌كش براي كنترل قياق در ذرت كمك خواهد كرد.