تأثيركشت‌هاي تابستانه بر تراكم و وزن خشك علف هاي هرز و عملكرد گندم(Triticumaestivum L.) در استان خوزستان

به منظور بررسي تأثير كشت‌هاي تابستانه بر تراكم و وزن خشك علف هاي هرز و عملكرد دانه گندم، آزمايشاتي به مدت سه سال (9293، 9394 و 9495)، در سه تكرار و پنج تيمار، در قالب طرح بلوك‌هاي تصادفي به اجرا درآمد. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از: كشت گياه برنج (رقم عنبر بو)، كشت ذرت (رقم سينگل كراس704)، كشت كنجد (رقم بهبهان)، كشت ماش (رقم گوهر) و آيش. در اين محصولات، هيچ گونه علف كشي استفاده نشد تا اثر تيمارها بر كشت بعدي مشخص شود. پس از برداشت محصولات فوق در پاييز، كشت گندم (رقم چمران)، در محل كشت‌هاي قبلي انجام شد و نوع و تراكم علف هاي هرز، در فواصل 15 و 30 روز پس از اوايل پنجه زني گندم و وزن خشك علف‌هاي هرز اندازه‌گيري شدند و در پايان آزمايش نيز عملكرد گندم اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه در مجموع، چنانچه مبناي قضاوت، تعداد، وزن خشك علف هاي هرز (بين 55 تا 90 درصد نسبت به شاهد) و همچنين عملكرد دانه گندم(بين 80 تا 200 درصد افزايش نسبت به شاهد) قرار گيرد، در اراضي كه مستعد كشت برنج باشند، محصول گندم بعدي، گاهي بي نياز استفاده ازعلف كش خواهد بود و همچنين در مناطقي كه مي‌توان گياه ذرت علوفه اي و يا دانه‌اي را كشت كرد، به دليل آبياري هاي مكرر و همچنين آماده سازي براي كشت (نوعي خاكورزي)، از تعداد علف هاي هرز گندم كشت بعدي، كاسته مي‌شود و مصرف علف كش ها بسيار كاهش مي يابد. نتايج سه ساله آزمايش نشان داد كه كشت هاي تابستانه مي‌توانند، بانك بذرعلف‌هاي هرز مهمي مانند يولاف وحشي (Avena ludoviciana Dur.) و جودره (Hordeum spantaneum C. Koch.) و علف‌هاي هرز پهن برگ را به سرعت كاهش دهند.