كنترل پيچك صحرايي (Convolvulus arvensis) در مرحله گلدهي با استفاده از علفكش‌هاي پس‌رويشي در باغ سيب

پيچك صحرايي، يكي از علف‌هاي هرز چند ساله داراي ريشه عميق و مقاوم به خشكي در ايران است. مصرف علف‌كش‌ها عدم كنترل كافي اين علف‌هرز را نشان مي‌دهند. تحقيقات اندكي در زمينه بكارگيري متوالي علف‌كش‌هاي پس‌رويشي در كنترل پيچك در مرحله گلدهي در ايران انجام گرفته است. در اين راستا، اين طرح در استان‌هاي تهران و اصفهان و در قالب طرح كاملا تصادفي با 13 تيمار و چهار تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از:  علف‌كش‌هاي گلايفوسيت (رانداپ، 41% SL) به همراه سولفات آمونيوم، گلايفوسيت جديد (ويدمستر، 35% SC)، آميترول+ تيوسيانات آمونيوم+ گلايفوسيت (ايليكو، 9/30% SL)، تريكلوپير (گارلون،60%  EC)،  فلوروكسي‌پير (استارن، 25%EC) و شاهد بدون علف‌كش كه  علف‌كش‌ها در مرحله‌ گلدهي و به‌صورت لكه‌اي روي پيچك‌ها استفاده شدند. پس از رشد مجدد تا دو مرتبه ديگر در مرحله گلدهي، استفاده از علف‌كش‌ها تكرار شد. نتايج، نشان دهنده كنترل 100 درصدي پيچك صحرايي در استان تهران، پس از كاربرد اين علف‌كش‌ها در پاييز و در مرحله گلدهي بود. همچنين ساقه‌ها تا سه الي چهار ماه بعد از سمپاشي، دوباره رشد نكردند. ارزيابي‌هاي نظري در استان اصفهان نشان داد كه علف‌كش‌هاي فلوروكسي‌پير و تريكلوپير، بين 94 تا 97 درصد پيچك صحرايي را  كنترل كردند. همچنين علف‌كش‌ها در پايان آزمايش، وزن خشك و تعداد ساقه‌هاي پيچك صحرايي را تا 93 درصد كاهش دادند.