بررسي باكتريايي ماهيان مبتلا به استرپتوكوكوزيس و ارزيابي مقاومت آنتي بيوتيكي آنها در مراكز تكثير و پرورش قزل آلا رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) استان گيلان

بيماري استرپتوكوكوزيس يكي ازعوامل تلفات در مراكز تكثير و پرورش ماهيان قزل الاي رنگين كمان در استان گيلان است. اين مطالعه در سال هاي 1393-1392 در 7 مزرعه پرورش ماهي قزل آلا در استان گيلان انجام گرديد هدف از اين تحقيق شناسايي عوامل بروز استرپتوكوكوزيس و مقاومت آنتي بيوتيكي آنها در استخرهاي پرورشي استان گيلان بود ماهيان بيمار (168 عدد و با ميانگين وزني 50-25 گرم) داراي علايم باليني از جمله تيرگي پوست، اگزوفتالمي (بيرون زدگي چشم) خونريزي چشم، پوست و قاعده باله ها بصورت فصلي مورد نمونه برداري قرار گرفتند. نمونه برداري از اندام هاي كبد، كليه، طحال و در بعضي موارد از مغز انجام شد و كشت در محيط هاي كشت آگار خوندار (BA) و تريپتيكاز سويا آگار (TSA) صورت گرفت. حضور علايم باليني نشان دهنده وجود بيماري در تمام فصول ديده شد. ميزان بروز استرپتوكوكوزيس در مزارع منتخب پرورش ماهي قزل آلاي استان گيلان 39.29 % بود. درصد فراواني گونه هاي احتمالي مسبب استرپتوكوكوزيس به ترتيب شناخته شده در اين مطالعه استرپتوكوك اينيايي (33.3 % )، استرپتوكوكوس آگالاكتيه (39.4 %) و انتروكوكوس فكاليس( 27.3%) بودند. بررسي مقاومت آنتي بيوتيكي عوامل باكتريايي مولد استرپتوكوكوزيس در اين بررسي نشان داد كه بيشترين مقاومت نسبت به باسيتراسين و لينكومايسين (100 -92 درصد) بود.