افزايش كارائي ضد قارچي اسانس آويشن شيرازي با رهايش كنترل شده آن به روش ميكروكپسوله كردن

هدف از اين تحقيق استفاده از روش ميكروكپسوله‌كردن يا ريزپوشاني براي حفظ تركيبات فرار اسانس‌ آويشن و افزايش اثربخشي خصوصيات ضدقارچي آن با مكانيسم رهاسازي كنترل شده طي زمان بود. براي اين منظور، در ابتدا با استفاده از دستگاه كلونجر اسانس آويشن تهيه و سپس با استفاده از روش تبخير حلال و تشكيل امولسيون روغن در آب، كپسول‌هاي هسته پوسته تشكيل شدند كه داراي هسته روغني و پوسته پليمري از جنس پلي متيل متاكريلات بودند. بازدهي ميزان كپسوله‌شدن مواد با روش طيف‌سنجي مرئي فرابنفش اندازه‌گيري شد و ميزان بازدهي كپسول‌ها 68 درصد تعيين شد. همچنين اندازه و شكل كپسول‌هاي توليد شده با كمك ميكروسكوپ نوري و مرفولوژي آن‌ها توسطميكروسكوپ الكتروني روبشي بررسي شد. نتايج سينتيك رهايش تركيبات فرار آويشن در حالت معمولي و كپسوله‌شده نشان داد كه در مدت زماني كه همه تركيبات اسانس آويشن تبخير مي‌شوند، تنها 6 درصد آويشن كپسوله شده تبخير شده و وارد محيط مي‌شود. همچنين براي بررسي ميزان اثربخشي اسانس آويشن در دو حالت معمولي و كپسوله‌شده قبل و پس از آبشويي، از كپك آسپرژيلوس نايجر با روش آزمون كاغذ صافي استفاده شد. نتايج نشان داد تفاوت چنداني بين خصوصيات مانع‌شوندگي اسانس آويشن در حالت معمولي با نمونه شاهد وجود ندارد و سرعت تبخير بالاي تركيبات موثره آويشن از اثربخشي آن مي‌كاهد. در مقابل، نقش بارز ميكروكپسوله‌كردن پس از آبشويي مشخص شد وكارائي بالاي اسانس آويشن كپسوله‌شده در برابر رويش كپك حاكي از قابليت بالاي اين روش در حفظ تركيبات ضدميكروبي اسانس آويشن بود.