اثر فرمولاسيون نانوليپوزوم هاي مختلف بر درون پوشاني و پايداري كوركومين

كوركومين ماده اي هيدروفوب است كه به علت ناپايداري در شرايط فيزيولوژيكي و جذب پايين، به سرعت از بدن دفع شده و دسترسي زيستي پاييني دارد. در اين پژوهش به‌منظور تثبيت ساختار فسفوليپيد، حفاظت از ليپوزوم ها و بهبود پايداري كوركومين در شرايط روده اي از فرمولاسيون هاي حاوي فسفوليپيد (S75 و P90G)، سديم هيالورونات و اودراجيت (S100 و L100) استفاده شد. نتايج نشان داد كه P90G در مقايسه با S75 ليپوزومهايي بسيار كوچك (10±130 نانومتر) با شاخص پراكندگي پايين (0.03±0.17) ايجاد كرد در حالي كه افزودن هيالورونان و اودراجيت به افزايش معنيدار اين مقادير منجر گرديد. ليپوزوم هاي حاوي اودراجيت، داراي اشكال كروي و بيضي شكل چند لايه يا تك لايه بزرگ با ميانگين اندازه 400-300 نانومتر بودند، طوري كه برخي از آنها، تعدادي وزيكول كوچك تر را در درون خود محبوس كرده بودند. ليپوزوم هاي توليد شده با هر دو نوع اودراجيت، بازده درون پوشاني بالا (بيش از 80 درصد) بلافاصله پس از توليد داشتند، به علاوه در اين نمونه ها حين نگهداري كاهش معني داري نيز مشاهده نگرديد. ليپوزوم هاي حاوي اودراجيت S100 داراي اندازه كوچك تري (31±287 نانومتر) در مقايسه با نمونه حاوي اودراجيت L100 (33±407 نانومتر) بلافاصله پس از توليد بوده، به علاوه پايداري خود را حين نگهداري حفظ كرد. تثبيت ليپوزوم ها در شبكه پليمري هيالورونان اودراجيت منجر به افزايش پايداري آنها در برابر شرايط سخت گوارشي مانند قدرت يوني و تغييرات pH شد؛ بدين ترتيب ليپوزوم هاي حاوي اودراجيت S100 با داشتن فاكتورهاي ابعادي مناسب و پايداري مطلوب جهت بارگذاري و انتقال مقادير بالاي كوركومين انتخاب گرديد.