ارزيابي رهايش وانيلين از ريزكپسول‌هاي چندلايه تحت ‌شرايط شبيه‌سازي‌شدۀ دهان

در اين پژوهش، رهايش وانيلين از ريزكپسول‌هاي چندلايه تشكيل‌شده از ايزولۀ پروتئين سويا، نشاستۀ اصلاح‌شده و كيتوزان كه توسط خشك‌كن پاششي توليدشده بودند تحت ‌شرايط مختلف بررسي گرديد. ارزيابي رهايش با استفاده از يك شبيه‌ساز دهان بررسي شد. پارامترهاي موردنظر شامل متغيرهاي دهاني نظير بزاق و دامنۀ تنش واردشده بر ميزان رهايش وانيلين بود. براي بررسي نحوۀ رهايش وانيلين ريزكپسوله‌شده، رهايش اين ريزكپسول‌ها (يك و دولايه) در دماي 37 درجۀ سانتي‌گراد و 6/8=pH و نيز تعداد دفعات جويدن (0، 30 و 55 دور در دقيقه) مورد بررسي قرار گرفت. همچنين خصوصيات فيزيكوشيميايي ريزكپسول‌ها مطالعه شد. نتايج بررسي رهايش ريزكپسول‌هاي يك‌لايه (ايزولۀ پروتئين سويا) و دولايه (نشاستۀ اصلاح‌شده) براساس معادلۀ كورسميرپپاس حاكي از اين بود كه ريزكپسول‌هاي دولايه نسبت به ريزكپسول‌هاي يك‌لايه داراي ضريب نفوذ كمتري بودند كه مقدار شاخص متوسط زمان انحلال (MDT) براي كپسول دولايه و يك‌لايه به‌‌ترتيب معادل 1/24 و 1/08 ساعت در دماي 37 درجۀ سانتي‌گراد محاسبه گرديد، سپس در شرايط يكسان (افزودن بزاق و تنش برشي)، سرعت رهايش وانيلين از ريزكپسول‌هاي دولايه كمتر از ريزكپسول‌هاي يك‌لايه مي‌باشد كه اين امر به‌دليل پوشش نشاستۀ اصلاح‌شدۀ اطراف پوسته‌ها و افزايش ضخامت پوستۀ ريزكپسول دولايه مي‌باشد كه باعث كاهش سرعت انتشار وانيلين از ريزكپسول‌هاي دولايه مي‌شود.