تحليل موانع توسعه كارآفريني سازماني در تعاوني‌هاي كشاورزي با استفاده از رويكرد تئوري بنياني

كارآفريني سازماني كليد اصلي تحول، پويايي و پايايي هر سازمان مي‌باشد كه تعاوني‌ها نيز به واسطه ماهيت دمكراتيك، حساسيت و نيز نياز به بهنگام ماندن، مي‌تواند از اين عنصر كليدي بهره جويد. تعاوني‌هاي كشاورزري نيز از اين امر مستثني نيستند. در اين بين براي دستيابي به اين مهم، شناسايي موانع كارآفريني سازماني در اين گونه تعاوني‏ها، ضروري مي‌باشد. پژوهش حاضر به دنبال تحليل موانع توسعه كارآفريني سازماني در تعاوني‌هاي كشاورزي استان كرمانشاه است. اين پژوهش مبتني بر پارادايم كيفي با استفاده از روش تئوري بنياني انجام پذيرفت. جامعه مورد مطالعه را كارشناسان اداره كل تعاون، كار و رفاه اجتماعي استان كرمانشاه و همچنين كارشناسان جهاد كشاورزي شهرستان كرمانشاه كه در مجموع شامل 17 نفر بودند با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. از ديدگاه مصاحبه شوندگان مهم‌ترين موانع توسعه كارآفريني سازماني كه بطور مستقيم بر پديده مذكور اثر مي‌گذارند، شامل موانع حمايتي پشتيباني (عدم حمايت و پشتيباني اعضاي هيت مديره و به خصوص مديرعامل از اقدامات كارآفرينانه )و موانع اقتصاديمالي (درآمد پايين، نقدينگي پايين تعاوني و ...)مي‌باشد. بنابر نتايج تحقيق، تسهيلات مالي جهت تقويت صادرات، حمايت بانك‌ها و ساير موسسات مالي مربوطه، كاهش بهره هاي بانكي، اعطاي معافيت هاي مالياتي براي شركتهاي تازه تأسيس و آموزش اصول و مهارتهاي كارآفريني پيشنهاد مي‌گردد.